ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπάρχουν μέρες που πονάνε. Μέρες που δεν περνάνε με τίποτα. Σχηματίζω ένα όπλο με τον αντίχειρα μου , το τοποθετώ στο κεφάλι μου και.... με τα χείλη μου ψελλίζω την λέξη: μπούμ.. Κλέινω τα μάτια μου...νιώθω ήδη καλύτερα. Σε κάθε τριλογία υπάρχει και μια τέταρτη ταινία που γαμάει όλες τις προηγούμενες .Για μένα είναι πολύ σημαντικό να ακολουθώ τους κανόνες της τριλογίας. Σκεφτείτε το. Αρχή-Μέση-Τέλος. Όπως ακριβώς η ζωή....Και εγώ ξαφνικά πέρασα στη μέση. Και νομίζω πως ακόμα δεν έχω δει, μάθει , ζήσει,νιώσει τίποτα. Χαίρομαι που ο μεγαλύτερος πόνος μου μέχρι τώρα ήταν ανώδυνος αλλά συνάμα λυπάμαι που η μεγαλύτερη χαρά μου ήταν αδιάφορη. Λυπάμαι πραγματικά γιατί στα 20 χρόνια που ολοκληρώνεσαι ως άνθρωπος εγώ νιώθω ακόμα μισός..Δεν ξέρω...Μου φταίνε πολλά....Ερωτική απογοήτευση...Ναι παίζει κι αυτό τον ρόλο του. Μαλακίες. Η ζωή δεν είναι μόνο έρωτας όμως..είναι και άλλα πράγματα....έτσι δεν είναι? Γιατί την ευτυχία να την βασίζουμε πάντα σε μια γκόμενα? Δεν είναι άδικο να γαμάμε την ψυχολογία μας για κάτι που ως "αρρώστια" δεν υφίσταται? Ναι είναι..πολύ άδικο... Υπάρχουν κάποιες μέρες που απλά δεν παλεύονται..που χτυπάω τους τοίχους, που ξεσπάω..Νιώθω πραγματικά δυστυχισμένος..Υπάρχουν μέρες που σχηματίζω με τον αντίχειρα μου ένα εικονικό όπλο και το τοποθετώ στο κεφάλι μου....και τότε σχηματίζω με τα χείλη μου την λέξη : μπουμ....και μετά τίποτα...σιωπή.