ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα! Είμαι 21 ετών ομορφάκι με λες (χοχο), βαδίζω στο τέταρτο έτος των σπουδών μου και χρόνια ήθελα να κάνω αυτό το βήμα και να μοιραστώ με τον κόσμο που θα διαβάσει αυτό το κείμενο ένα κομμάτι της καθημερινότητάς μου που βιώνω από την πρώτη στιγμή που ήρθα σ αυτόν τον κόσμο.Λένε πως τα μάτια είναι οι καθρέφτες της ψυχής και πως κοιτάζοντας μέσα στα μάτια κάποιου μπορείς να καταλάβεις πολλά για αυτόν.Ε λοιπόν υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σε ζηλεύουν πάρα πολύ εσένα που μπορείς να κοιτάξεις τόσο εύκολα κατάματα αυτόν/ή που σου αρέσει καιρό,τον περιπτερά που θα πιάσεις κουβέντα,τον φίλο από τα παλιά,τους κολλητούς σου, ακόμα και την οικογένεια σου..χωρίς να αλλάξουν για λίγο το βλέμμα τους ,να σε κοιτάξουν περίεργα ή να σε ρωτήσουν με απορία «Πού κοιτάς» ;Βλέπετε γεννήθηκα με συγκλίνοντα στραβισμό ο οποίος έχει διορθωθεί στο 90%, με αποτέλεσμα όταν κουράζομαι να έχω συχνούς πονοκέφαλους και το δεξί μου μάτι να μην μπορεί να συνεργαστεί πάντα με το αριστερό.Η μάνα μου θα με έλεγε υπερβολική, αλλά μάνα είναι αυτή για αυτήν είσαι το ομορφότερο!Σύμμαχος στο κομματάκι αυτό της καθημερινότητάς μου είναι φυσικά οι καστανές μου μπούκλες που μπορούν να με μετατρέψουν άμεσα σε πειρατή καθώς και τα αγαπημένα μου γυαλιά ηλίου και έτσι να μπορέσω να κοιτάξω ίσως με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση το άτομο με το οποίο θα συναναστραφώ.Κι αυτή η καταραμένη selfie? Πού θα κοιτάξεις? Αριστερά, δεξιά , κέντρο? Φυσικά θα κρύψεις τη μισή σου μούρη και βγαίνεις ασπροπρόσωπη! Όσοι ταυτίζονται ή βιώνουν κάτι παρόμοιο θα με καταλάβουν.Πολλές φορές στο παρελθόν έχω απορήσει «γιατί σε μένα» ,ύστερα όμως σκέφτομαι πόσο εγωιστικό είναι αυτό όταν εκεί έξω υπάρχουν όντως σοβαρά προβλήματα για να απορεί κανείς κάτι τέτοιο.Δεν μ αρέσει να το μοιράζομαι με όλους καθώς θα κάνουν την κατάσταση ακόμα πιο awkward με αποτέλεσμα να μην τους κοιτάξω λεπτό στα μάτια κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας! Φαντάσου το λίγο, να μην μπορείς να ανταλλάξεις βλέμμα με τον συνομιλητή σου! Προσπάθησέ το για ένα λεπτό μόνο. Άσε που πολλοί θα το μεταφράσουν ως 'άτομο με χαμηλή αυτοπεποίθηση' και όλα αυτά..Φυσικά και έχω δεχτεί bullying στα παιδικά μου και εφηβικά χρόνια που με στιγματίζουν αλλά πλέον έχω μάθει να με αγαπώ για αυτό που είμαι και να μην σηκώνω μύγα στο σπαθί μου..Δεν λέω ότι είναι εύκολο αλλά και ποιανού η ζωή είναι τέλεια?Δεν θέλουμε ούτε να μας λυπάστε, ούτε βέβαια να αστειεύεστε έστω για πλάκα..(όλα περιέχουν μια δόση αλήθειας και εμείς τη βιώνουμε έντονα)Για αυτό λοιπόν την επόμενη φορά που θα κοιτάξεις κάποιον κατάματα κοίταξέ τον με όλο σου είναι, για μένα αυτό είναι το όνειρό μου!