ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν χρειαστηκε κατι παραπανω.Μετα απο τοσο καιρο να μιλησουμε σε πετυχα επιτελους και δεν προλαβα να αρθρωσω λεξη.Να φυγεις.2 σου λεξεις ηταν αρκετες για να με σκοτωσεις,για αλλη μια φορα.Δεν ειπα τιποτα ομως,σε κοιταξα μια τελευταια φορα στα ματια,σε αυτα τα ματια που καποτε με εβλεπαν και αυτα,κατεβασα το βλεμμα μου ,γυρισα την πλατη και εφυγα.Για αλλη μια φορα εκανα αυτο που ηθελες.Επνιξα τον εαυτο μου και ενω μεσα μου ΟΥΡΛΙΑΖΑ το ονομα σου,απλα αρκεστηκα να βαλω οσο πιο σιγα μπορουσα τα κλαμματα οταν επεσαν τα φωτα του μαγαζιου.Μακαρι να μπορουσα να με σκοτωσω τοσο ευκολα οσο εσυ.Αχ ρε Ε....