15.5.2013 | 11:22
Να φυτεύεις δέντρα κάτω από τη σκιά των οποίων δεν περιμένεις να καθίσεις...
Ενας άντρας από τον χώρο της πραγματικότητας με έκανε να αισθανθώ και πάλι... Είναι γλυκό να αφήνεσαι να σε παρασύρει η φαντασία, έστω κι αν ξέρεις (ή ελπίζεις ότι κάνεις λάθος) πως είναι μονόπλευρο. Είναι ζωντανός ομιλητής για την ταπεινότητα, συμπόνοια, ισότητα, κατανόηση και ενδιάμεσα διδάσκει τα παιδιά γράμματα! Οσο βγαίνεις από τον ίσιο δρόμο, λέει ο Καζαντζάκης, τόσο ο πειρασμός είναι γλυκότερος. Αντέχει ακόμα το μυαλό μου να σε σκέφτεται, να ονειρεύεται αυτά τα 30 δευτερόλεπτα πριν από το πρώτο φιλί... Πόσο πολύ αξίζουν αυτά τα δευτερόλεπτα... Πόσο λίγες ελπίδες υπάρχουν να τα ζήσω.. Η τέχνη και η αγάπη είναι ίσως αυτά που σε βοηθούν να βγάλεις τη σκόνη της ημέρας και να αφεθείς στα σύννεφά τους... Αυτό κάνω και εγώ παρ'όλο που έρχονται στιγμές που πραγματικά θέλω να σου εξομολογηθώ. Για σένα Γ.Από μένα Ι.
