28.7.2014 | 23:49
α να χαθείς
Ωραία θα ήτανε να μπορέσω να πάω παρακάτω μετά απο πάνω απο ένα χρόνο. Nα μην κοιτάω πια κάπου κάπου το κινητό μήπως μου έστειλες μήνυμα, να μην ελπίζω, πως με σκέφτεσαι λίγο. Μακάρι να μπορούσα να σε βάλω τελείως στην άκρη του μυαλού μου. Μακάρι να μην είχα ακόμα κανένα αίσθημα για εσένα. Ούτε τρυφερότητα, ούτε θυμό, ούτε παράπονο. Τίποτα απολύτως. Να γνώριζα μια όμορφη ψυχή που να αγαπούσε και την καταθληπτική μου πλευρά και την μελαγχολική μου πλεύρα και τις ανασφάλειές μου. Όλα όσα με κάνουν άνθρωπο. Να συγχωρούσε τυχόν λάθη μου, να κοιτούσε μέσα μου και να με αποδεχόταν ολόκληρη, όχι μόνο κομμάτια μου. Δε θα σου κάνω τη χάρη. θα το παλέψω. Είμαι πολύ πιο δυνατή απο όσο πίστεψες. Ποτέ δεν κατάλαβες πόσο δυνατή και ας με άφησες για τις αδυναμίες μου χωρίς να δείξεις ούτε ίχνος τρυφερότητας όταν όλα είχαν τελειώσει. Τελικά οι γυναίκες είναι πιο σκληρές απο τους άνδρες. Ισχύει αυτό που λένε. Τώρα το βλέπω καθαρά.