ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λίγο καιρό γνώρισα ενα παιδί που από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας ειχαμε χημεία και μιλούσαμε για ώρες, ακόμα και για το πιο ασήμαντο πράγμα. Ήξερα ότι είχε σχέση από απόσταση και για αυτό δεν έκανα καμία κίνηση. Ούτε αυτός βέβαια αν και υπήρχαν βλέμματα και πειράγματα προς εμένα. Εγω ναι μεν ένιωθα την ατμόσφαιρα κάπως ευνοϊκή αλλά δεν ήθελα και να το πιστέψω γιατί δεν ήθελα να το πιστέψω και να μην ισχύει τίποτα τελικά και να απογοητευτω, γιατί εκεινος είναι αρκετά κοινωνικός(και δεν ήξερα αν το κάνει επειδή νιώθει κάτι ή επειδή είναι έτσι ο χαρακτήρας του ) και γενικότερα δεν το έχω και πολύ με αυτό το κομμάτι,του φλερτ. Οι φίλες μου που ήταν εκεί μου είπαν ότι όντως υπήρχε κάτι γιατί ασχολιόταν περισσότερο με εμένα και μου μιλούσε. Όμως όπως ξαναειπα δεν είχα την πρόθεση να χωθώ στη σχέση του και όλοι πίστευαν ότι δεν θα κρατήσει λόγω απόστασης. Πριν μερικές μέρες λοιπόν έμαθα από ένα κοινό φίλο ότι χώρισαν. Και τώρα δεν ξέρω τι να κανω.. να το προσπαθήσω όταν βρεθουμε ξανά ? Φοβάμαι να πιέσω και την κατάσταση γιατί δεν ξέρω αν ήταν επιλογή του ο χωρισμός και αν θα είναι διατεθειμένος να μπει ξανά σε αυτή τη διαδικασία τόσο συντομα...