ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.3.2016 | 19:55

Να τα πω να βγουν για χιλιοστη φορα απο μεσα μου

Το καλοκαιρι λοιπον ειχα παει στη πολη της φιλης μου και γνωρισα ενα παιδι....6 χρονια μεγαλυτερος, υπηρχε κατι αναμεσα μας απο την πρωτη γνωριμια αν κ εγω δεν παραδεχτηκα οτι μου αρεσε κ τοσο...το καταλαβα στη πορεια ομως. Εμεινα εκει για δυο βδομαδες...τον γνωρισα την πεμπτη μερα...οι μερες περνουσαν, τον εβλεπα σχεδον καθημερινα, αραζαμε μαζι μεχρι το πρωι, γελαγαμε, λεγαμε χιλια δυο...ωστοσο μονο ενα φιλι επεσε...αλλα σε πολυ ιδιαιτερη φαση που δε θα τη ξεχασω ποτε. Οι μερες περασαν και εγω εφυγα για την πολη μου με μιση καρδια...ειχα καταλαβει οτι μ'αρεσει κ δεν εκανα τιποτα. Δε χαθηκαμε, κρατησαμε επαφες, με επαιρνε τηλεφωνο καθε μερα, ανυπομωνουσαμε και οι δυο να ξανα βρεθουμε...ο καιρος περνουσε ωστοσο εγω δεν ειχα γνωρισει κανεναν, δεν ηθελα. Στο μυαλο μου καθε μερα ηταν αυτος, το ποτε θα παω στη πολη της φιλης μου να τους δω και τους δυο. Τον Νοεμβρη ανεβηκα στη πολη του για Σ/Κ μονο, τον ειδα 2 φορες, αλλα οχι για πολυ και απογοητευτηκα, αλλα ειμασταν και οι δυο φρικαρισμενοι κ δε ξερω τι παιχτηκε...Οταν γυρισα γνωρισα ενα παιδι, εδω κοντα μου, ενθουσιαστηκα, καναμε μια σχεση αλλα δε τη κρατησα. Εκεινος ζηλεψε οταν το εμαθε, δεν μου εκανε σκηνικο, δεν εχουμε κατι αλλωστε, αλλα ζηλεψε...Τελος παντων η σχεση με το παιδι δεν κρατησε τον Ιανουαριο χωρισαμε, δεν ηταν ουτε αυτος ο πρωτος μου! Οσο ειμασταν μαζι εξακολουθουσα να μιλαω με τον αλλο, απλα κραταγαμε επαφες, μιλαγαμε ανα 2-3 μερες...Αλλα στο μυαλο μου ηταν συνεχεια...Απο τοτε λοιπον μεχρι και σημερα εχω κολλησει οσο ποτε......Η καθημερινοτητα μου ειναι πηξιμο..Σκαω...Μετραω τους μηνες, τις βδομαδες, τις μερες που θα τον δω, ολη μερα περιμενω ενα μηνυμα του, καθε ωρα, καθε λεπτο ειναι στο μυαλο μου....το μυαλο μου δε, κανει τοσα πλανα, τοσα πολλα ομως.......Τον θελω παιδια, τον θελω πολυ....αλλα ειναι η αποσταση.....και αυτος με θελει, αλλα εφοσον ειναι η αποσταση ειμαι κ εγω 18 δε καθεται να σκασει οπως εγω...Αν μπορουσαμε να ειχαμε σχεση θα ειχαμε.....Τωρα ομως οι συνθηκες δεν ευνοουν και εγω αντι να το παρω χαμπαρι κ να συνεχισω τη ζωη μου, να βρω ενα αγορι εδω, να κανω μια φυσιολογικη σχεση, να ζησω εναν ερωτα, να ολοκληρωσω με καποιον που θελω.....Καθομαι κ περιμενω αυτον, ποτε θα τον δω, για μια βδομαδα....να ειναι κ ο πρωτος μου, να κολλησω μετα κιαλλο, να μην μπορω να τον βλεπω, να τρελαθω, να ειμαι σαν κλαμμενο μ......ολη μερα.............Δηλαδη ημαρτον.........Αλλα δε θελω να ξεκολλησω αν δε το ζησω. ΔΕ ΘΕΛΩ ΑΦΟΥΥΥΥΥΥΥ :(
 
 
 
 
Scroll to top icon