ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα μία σχέση 1,5 χρόνο με ένα αγόρι 4 χρόνια μεγαλύτερο μου. Σε αυτή τη σχέση ένοιωθα περισσότερο σαν μητέρα του παρά σαν κοπέλα του.. Στο σεξ μετά από κάποιους μήνες δεν υπήρχε καθόλου πάθος και σπάνια μπορούσε να γίνει δεύτερη φορά.. Ήμουν η πρώτη του και ήταν ο πρώτος μου. Τους τελευταίους μήνες της σχέσης είχα πέσει πολύ ψυχολογικά διότι δεν υπήρχε καμία επικοινωνία ήταν λες και μίλαγα σε 5χρονο.. Τώρα έχω χωρίσει εδώ και 6 μήνες και έχω προσπαθήσει να κάνω άλλες σχέσεις αλλά βλέπω πως δεν ταιριάζω με κάνεναν τους..έκανα μία σχέση με έναν που είναι ένα χρόνο μικρότερός μου και τον ήξερα 2 χρόνια...και ενώ έγινε πολύ ξαφνικά και πολύ όμορφα ταυτόχρονα η όλη φάση (το ξεκίνησε αυτός) όταν μετά από καιρό τον εμπιστεύτηκα και ολοκληρώσαμε αυτός μετά από 2 μέρες μου είπε οτί δεν μπορεί να με δει τελικά ερωτικά και οτί είναι κολλημένος με μία πρώην του (πιο μπάζο δεν υπάρχει).. Εγώ ούτε κλάφτικα ούτε έδειξα οτί με ενόχλησε και τώρα προσπαθούμε να μιλάμε τουλάχιστον έξω όταν συναντιόμαστε για να μην χαλάσουμε την όλη παρέα... Ένοιωσα πραγματικά χαζή, δεν μπορούσα να πιστέψω πώς επέτρεψα να με δουλέψει έτσι..!?! Τώρα είμαι με ένα παιδί 6,5 χρόνια μεγαλύτερό μου..με αυτόν ήμουν κολλημένη πολύ καιρό από την πρώτη στιγμή που τον είδα είχα κολλήσει..είναι πρόστυχος αλλά ταυτόχρονα με περιμένει..! Αυτός είχε 2 χρόνια σχέση και εχει μόνο 2 μήνες που έχει χωρήσει αλλά λέει πως δεν γυρνάει πίσω ξανά και πως θέλει εμένα μόνο. Εγώ από την μεριά μου φοβάμαι, κι αν και αυτός θέλει μόνο να προχωρήσουμε και μετά να φύγει? Δεν έχω μάθει να πιστεύω στα μεγάλα λόγια και δεν μπορώ να εμπιστευτώ και να ξανά πληγωθώ πάλι.. Τί να κάνω???