Προσωπικά, δεν ξέρω αν θα με προβλημάτιζε το αν θα έπρεπε να του το πω ή όχι. Διαβάζοντας τα όσα γράφετε (πιστεύω δε ότι είστε αρκετά νεαρό άτομο κι αυτό έχει κάποια σημασία) διαπιστώνω ότι, όπως οι περισσότεροι, αδυνατείτε ή αποφεύγετε να μπείτε στη θέση του συντρόφου σας. Άραγε, αν μαθαίνατε κάτι αντίστοιχο από εκείνον, πώς θα το εκλαμβάνατε; Θετικά; Αμφιβάλλω. Εκτός αν είστε τόσο large, οπότε σ' αυτήν την περίπτωση απλώς ενημερώστε τον.Λέτε πως τον αγαπάτε. Ξέρετε, η ζωή των ενηλίκων (π' ανάθεμά τη) έχει πολλά τρωτά. Σου δίνει μια κλωτσιά και σε ρίχνει αναίσθητο. Αναρωτιέμαι λοιπόν, αν η αγάπη που λέτε ότι του έχετε είναι ικανή να σας κάνει να του συμπαρασταθείτε και να τον στηρίξετε, σε περίπτωση που η ζωή τον λαβώσει πραγματικά (αρρώστια, χρεωκοπία, ανεργία, απώλεια αγαπημένων κ.ο.κ.). Σε τέτοιες περιπτώσεις, το τελευταίο που σκέφτεται κανείς είναι το σεξ. Πόσο θα αντέχατε δίπλα του, χωρίς να το απολαμβάνετε; Νομίζω ότι η ερώτηση έχει ήδη απαντηθεί. Όπως επίσης νομίζω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις διαπιστώνεται η ύπαρξη ή η απουσία της αγάπης.Ρωτήστε, επομένως, πρώτα τον εαυτό σας τι ζητά από τη σχέση αυτή. Προσωπικά πιστεύω ότι όταν όντως αγαπάμε κάποιον και είμαστε ερωτευμένοι μαζί του, μας είναι αδύνατο να αναζητήσουμε ερωτική ικανοποίηση αλλού. Δεν μας αφορά κανείς άλλος. Κι ας είναι οι καταστάσεις βαριές και δύσκολες.Και για να κάνουμε τα δύσκολα απλά και τα θεωρητικά πρακτικά, νομίζω ότι ουδείς αρέσκεται στο να μαθαίνει (όπως κι εσείς φαντάζομαι, εξάλλου) ότι ο/η σύντροφός του καβλαντίζει δεξιά κι αριστερά, ακόμη και μέσω μηνυμάτων. Εσείς τι λέτε;
2.10.2017 | 18:47
να του το πω?? θεωρειται απιστια αυτο?
τα πραγματα εχουν ως εξης: με το αγορι μου ειμαστε μαζι 4 χρονια και λογω οικονομικων δεν μπορουμε να μεινουμε ακομα μαζι, αν και θα θελαμε. επειδη λοιπον μενουμε με τους δικους μας, υπαρχουν φορες που περναει πολυς καιρος χωρις να κανουμε σεξ. προφανως αυτο δεν αρεσει σε κανεναν απο τους δυο μας, αλλα εγω εχω προτεινει επανηλειμμενα διαφορες ιδεες, πχ στο αμαξι, σε ξενοδοχειο μια φορα στο τοσο ή οπουδηποτε, δεν με νοιαζει το μερος. εκεινος ομως ειναι αρνητικος για τους δικους του λογους και καταληγουμε να το κανουμε στα μουγγα στα σπιτια μας (που εχει κι αυτο την χαρη του, δεν λεω, αλλα δεν ειναι για συνεχεια) ή το κανουμε σαν ανθρωποι οταν πηγαινουμε στο εξοχικο μου (μια φορα στο τοσο).εδω και χρονια εμενα μου την επεφτε πολυ εντονα καποιος και του ειχα ριξει πολλες φορες χυλοπιτα γιατι ηθελα να ειμαι με το αγορι μου και δεν με ενοιαζε να κανω κατι με αλλον. καποιους μηνες πριν ομως, οταν με το αγορι μου ειχαμε να βρεθουμε πολυ καιρο και ειμασταν σε μια φαση που οχι μονο σεξ δεν καναμε, ισα ισα που βλεπομασταν για λιγο γιατι δεν προλαβαινε, εγω ειχα αναγκες, τις ειχα εκφρασει αλλα δεν γινοταν κατι.ο αλλος επεμενε, μου εστελνε συνεχεια ερωτικα μηνυματα, και καταληξαμε να κανουμε σεξ μεσω μηνυματων. αυτο εγινε 3 φορες και η αληθεια ειναι οτι κρατηθηκα πολυ να μην το κανω.δεν συναντηθηκα ποτε με αυτον για κατι παραπανω οσο κι αν επεμενε.απο την μια, ειναι σαν αυνανισμος αφου μονη μου εκανα την δουλεια, και δεν με ακουμπησε κανεις αλλος. απο την αλλη, αυτος με τα λογια του με ερεθιζε παρα πολυ.οπως και να εχει, εγω νιωθω απαισια.. πραγματικα απαισια.. πολλες φορες λεω να το πω στο αγορι μου γιατι κι εγω σε αντιστοιχη περιπτωση θα ηθελα να το ξερω, αλλα κολωνω.. απο οσο τον ξερω, το πιο πιθανο ειναι να θυμωσει λιγο, αλλα δεν θα το θεωρησει πολυ σημαντικο. μετα σκεφτομαι μηπως ειναι χειροτερα να το πω τωρα που εχει περασει καιρος ;ή να το αφησω χωρις να πω τιποτα;τον αγαπω στα αληθεια και θελω να ειμαι μαζι του, ΜΟΝΟ μαζι του και του το δειχνω συνεχεια.εκεινη την περιοδο ομως ειχαμε απομακρυνθει γιατι εκεινος δεν ειχε χρονο.. εγω ειμαι παντα διαθεσιμη για αυτον..δεν θελω να τον προδωσω.. να του το πω?
4
