ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι Παρασκευή (όπως όλοι γνωρίζουμε), είμαι σπίτι (ούτε και εγώ ξέρω ακριβώς γιατί) και ενώ συνομιλώ με μια φίλη μου διαδικτυακώς, μου σκάει μια συνειδητοποίηση η οποία με ταρακουνά και συνάμα με τρομάζει!...ΕΜΠΛΟΚΗ!(Στην εικόνα βάλτε και το ότι τρώω τα πορτοκαλιά μου νύχια)...Έχω ταχθεί με την ομάδα των ατόμων τα οποία είναι υπέρ της συγκατοικήσεως, αλλά και των δουλικών καθηκόντων που υπάρχουν ενίοτε!Το κεφάλι μου μουδιάζει, το χέρι μου ψάχνει -μάταια- όμως λίγο παγωμένο νερό να μου το κοπανίσω στη μάπα και δεν έχω κάτι αλκοολούχο στο σπίτι (Ντάξει,το τελευταίο απλά το είπα γιατί έχω λυσσάξει που ξέμεινα και δεν παίρνω την απόφαση να πάω να πάρω καμιά μπύρα..μην τυχόν και κουράσω την κωλάρα μου-σα δε ντρέπομαι). Ένιγουέι! Το απρόβλεπτο και περίεργο είναι ότι στην όλη υπόθεση δεν υπάρχει το βασικό σημείο του πλάνου αυτού.....Δεν υπάρχει το εκάστοτε ΓΚΟΜΕΝΑΚΙ!Ξαφνικά, αρχίζω και βρίσκομαι το χρώμα μου, σκεπτόμενη ότι καλά όλα αυτά, με τόση μαλακία που υπάρχει στους γύρω μου θα αργήσει να έρθει αυτή η ώρα και αυτό με διευκολύνει γιατί στην όλη αυτή κατάσταση θα μπορέσει να αλλάξει μια βασική πρόταση:"το δουλικό" της υποθέσεως!Ντάξει...είπαμε, να μείνω με κάποιον, να κάνουμε τα δικά μας, να μπορώ να τον ξυπνάω όποτε γίνεται σεισμός και να μου κάνει εντριβές το χειμώνα (ναι οκ και το αντίστοιχο να σκοτώνει τα κουνούπια το καλοκαίρι με την μούτζα απ'τα τζάμπο που σκάει παλαμάκια με φόρα), να πετάω και κανά παστιτσάκι στο κάρβουνο και καμιά γουτσουνιά αλλά όχι να φέρνω και τις παντόφλες ρε μαν...πάτα ξυπόλιτος λίγο!Ας αναλλάβουμε τις ευθύνες μας όλοι και να ξεκινήσουμε να συγκατοικούμε με το αντίθετο φύλο!Είναι η πιο οικονομική και ευχάριστη διέξοδος από το να μένουμε κοτζάμ αρκούδια με τους γονείς...