ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι 20 χρονων, ημουν κλεισμενος σπιτι απο τη δευτερα λυκειου (οταν και αλλαξα σχολειο) λογω ψυχολογικων, κομπλεξ και οτι δεν μου αρεσα ως ανθρωπος και ως χαρακτηρας (περισσοτερο λογω οικογενειακων καταστασεων). Τοτε τα καταλαβα αυτα, απο τοτε αρχισα να ωριμαζω. Οταν αλλαξα σχολειο γνωρισα ενα παιδι και ειμαστε κολλητοι απο τοτε. Δε βγαιναμε σε καφετεριες, σε κλαμπ, πουθενα. Μονο για περπατημα πηγαιναμε και το στεκι μας ηταν μια γειτονικη καφετερια που δεν βλεπαμε γνωστους. Εγινα ακοινωνητος, εσσωστρεφης και χαθηκα απο ολους ετσι ξαφνικα. Περασα σε ενα τει μικρης πολης και συνεχισα να κλεινομαι στον εαυτο μου για να κανω ψυχαναλυση και να γνωρισω τον εαυτο μου. Το αποτελεσμα ειναι πολυ θετικο για μενα, πλεον δεν εχω κανενα κομπλεξ, αυτοσαρκαζομαι, ξαναβρηκα το χιουμορ μου, ξερω ποιος ειμαι και τι θελω απο τη ζωη μου.Μετα απο 4 χρονια μοναχισμου εχω αρχισει να κοινωνικοποιουμαι ξαναβρηκα τους παλιους φιλους απο το fb, βγαινουμε, μου λενε ολοι τα γνωστα.. που χαθηκα κτλπ. Εννοειται πως δεν λεω οτι ειχα ψυχολογικα και απλως χαθηκα επειδη αλλαξα σχολειο κ βρηκα αλλες παρεες.Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι συζητωντας μαζι τους καταλαβαινω οτι δεν εχουν ωριμασει και πολυ, εχουν κομπλεξ αμετρητα και στις καφετεριες δεν εχουν να συζητησουν τιποτα παρα να σχολιαζουν τις ζωες των αλλων στο fb και τι ρουχα να παρουν. Εχουν γινει ιδιοι οι γκομενες. Δε λεω, κι εγω φοραω ακριβουτσικα ρουχα και μου αρεσει το καλαισθητο παγμα, αλλα μεχρι εκει, το κανω για εμενα για να δειχνω ωραιος και οχι να το δει ο ταδε να σκασει απο τη ζηλεια του. Εχω βγει με αρκετα παιδια, ωραια η πλακα και τα υπολοιπα αλλα δεν εχω βρει κανεναν να ταιριαξω μαζι του κ ετσι οι φιλιες μου ειναι με ατομα πανω απο 25. Εχω μια σχεση 6 μηνες με μια κοπελα 28 χρονων, ειναι η πρωτη μου κι εγω ο 4ος της (απ'οτι εχει πει και οι προηγουμενες σχεσεις της ηταν συνομήλικοι της αλλα και 2 μεγαλυτεροι απο αυτοι). Εγω δεν μεγαλοδειχνω, ουτε γενια δεν εχω βγαλει. Απο χιλιομετρα φαινομαι οτι ειμαι 20.Οι συνομηλικοι μου, ας εχουν πετυχει στα πανεπιστημια, δε ξερουν να ζουν και η ζωη τους στρεφεται γυρω απο το fb και απο τις κατινιές. Δε θελω να το παιξω υπερανω και κανενας σοφος, ετσι κι αλλιως ανωνυμα γραφω εδω, αλλα πραγματικα εχω αηδιασει με τα παιδια της ηλικιας μου.Βρειτε τα με τον εαυτο σας και σταματηστε να λιωνετε στις καφετεριες και να κλαιγεστε οτι δε σας παει τιποτα καλα στη ζωη και οτι σας λειπει γκομενα κ το ενα κ το αλλο. Λετε να παρετε iphone, αμαξι, μηχανη και οτι σας κατεβει στο μυαλο νομιζοντας οτι θα ολοκληρωθειτε σαν ανθρωποι. Αν δε τα βρειτε με τον εαυτο σας και με τη ζωη σας, παντα κατι θα σας λειπει.Επισης, για να ξερετε ποιος τα λεει αυτα, δεν ειμαι κανενα πλουσιοπαιδο, 1300 ευρω εισοδημα εχει ο πατερας μου και η μανα μου οικιακα εδω και 20 χρονια.Αυτα ηθελα να γραψω, περισσοτερο για να τα δουν τα αγορια της ηλικιας μου.Καλα μυαλα και πανω απ' ολα αυτογνωσια.