ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί μου πάνε όλα τοσο χάλια; Φιλίες ουσιαστικές δεν έχω, μόνο "φίλες'που μιλάμε μια στο τόσο και όσο και να προσπάθησα δεν κατάφερα τίποτα και είμαι πάλι στο μηδέν, δεν είμαι και η πιο εξωστρεφής που υπάρχει αν βρεθώ σε μεγάλες παρέες αλλά ούτε και ντροπαλή μπορείς με πεις, αν έρθει να με χαιρετίσει κάποιος γνωστός θα του πιάσω την κουβέντα, δεν γυρίζω το κεφαλι για να τον αποφύγω. Όχι ότι έχει μεγάλη σημασία, ξέρω και άτομα κλειστα, μαζεμένα που έχουν διακόσιες παρέες. Έχω βαρεθεί. Ούτε στις σχέσεις έχω επιτυχία, με έχουν φλερτάρει αρκετοί που δεν μου άρεσαν ούτε εμφανισιακα ουτε τιποτα γενικά δεν με ελκύουν οι συγκεκριμένοι, σε άλλες κοπέλες μπορεί να άρεσαν σε εμένα όχι.Οσες φορές έχω δει καποιον άγνωστο πχ σε καφετέρια να κάθεται και βλέπω ότι μου αρέσει, θα τον κοιτάζω επίμονα αλλά τίποτα. Γενικά όποιον θέλω δεν με θέλει, όποιος δεν με ελκύει του αρέσω. Αλλά δεν με απασχολεί αυτό όσο το θέμα των φιλιών. Έχω βαρεθεί αφάνταστα, θέλω να έχω 4-5 άτομα στη ζωή μου που να τα αισθάνομαι οικογένεια,όχι γνωστούς να βγαινουμε μια φορά στο τόσο να λεμε τα νέα μας σαν 70αρες με το τσάι.Τωρα έχω τους γονείς μου και έχω παρέα αλλά όταν δεν τους έχω τι θα κάνω; θα επιστρέφω σε ένα σπίτι μόνη μου χωρίς να έχω μηνύματα στο κινητό ώστε μην νιώθω μοναξια. Είμαι τόσο άτυχη η ή μοίρα μου είναι προδιεγραμμενη;Το μέλλον μου είναι σίγουρο είτε θα μεινω μόνη μου(καλά χωρίς φίλους είναι σίγουρο όπως βλέπω και δεν είμαι απαισιοδοξη καθόλου, κ από άποψη σχέσεων δεν θα τα φτιάξω με κάποιον που δεν θα αισθάνομομαι τιποτα παρα μόνο παγωμαρα μόνο και μόνο για να λέω ότι έχω σχέση)είτε θα βρεθώ σε καμία φυλακή.