Σε κατανοώ. Τα ανθρώπινα όρια αντοχής και υπομονής είναι πεπερασμένα, κάποια στιγμή τσακίζεις. Δε σε πήραν τα χρόνια, εύχομαι πραγματικά τα καλύτερα.
5.1.2017 | 13:20
Νιάτα
Είναι κρίμα πραγματικά να πηγαίνουν τα νιάτα έτσι άδοξα χωρίς σχέση! Στα 30 μου αναγκάζομαι καθημερινά ενώ πονάω πολύ μέσα μου να συμβιβάζομαι χωρίς να έχω μία κοπέλα να με καταλαβαίνει..Λες και είναι βαλτή αυτή η μοναξιά να μας καταστρέψει..Δε μπορώ να βγάλω μία άκρη να γελάσει κι εμένα λίγο το χειλάκι μου να λυθούν όλα επιτέλους..Τόσα χρόνια μόνο 2 περιστασιακές καταστάσεις υπήρξαν μέσα στο 2016 και σου λέει ο Θεός σου έδωσα λίγα ψίχουλα να χαρείς και τώρα μη παίρνεις αέρα κάτσε εκεί που ήσουν δεν είσαι για αυτά! Δε το αντέχω άλλο πραγματικά έχω υπομείνει πολλά χρόνια το ίδιο πράγμα προσπαθώντας μα μάταια ... Οι γύρω μου να προχωράνε σε γάμους παιδιά ιστορίες ωραίες και εγώ να παραμένω έτσι..Δυσβάσταχτος πόνος ειλικρινά.Όμως και η λέξη υπομονή δεν υπάρχει πλέον για εμένα πάει τελείωσε..Πόσα εμπόδια για καλό πια? Τόσο ανάδρομοι οι πλανήτες να είναι πια?
2
