ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τόσους μήνες μόνη μου, φίλοι με δόσεις, δύο πολύ σημαντικοί άνθρωποι μου χιλιόμετρα μακριά,καμία σχέση, μια μοναχική και μίζερη ρουτίνα αποπνικτική για το νεαρό της ηλικίας μου, που δε σπάει με τίποτα. Νιώθω σαν 50άρα. Τίποτα δεν αλλάζει προς το καλύτερο και τρελαίνομαι. Γιατί τέτοια απόρριψη από παντού; 'Εχω μερίδιο ευθύνης, αλλά τόσο μεγάλο για να τα αξίζω όλα αυτά;