ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειχα σχεση απο τα 16 μου με εναν χειριστικό ανθρωπο ο οποιος μου ασκουσε βια και σωματικα και ψυχικα. Προσπαθουσα να το κρυψω απο τους γονεις μου γιατι δεν ηθελα να τους μπλεξω και στα 18 μου σχεδον-με αναγκασε- να μεινουμε μαζι.Ναι με εκβιαζε,με ειχε τραβηξει φωτογραφιες οταν ημασταν μαζι σε προσωπικες μας στιγμες οταν κοιμομουν και ελεγε οτι θα τις κοινοποιήσει. Οταν μειναμε μαζι δε με αφηνε να πηγαινω καν στους γονεις μου,παρατησα τη σχολη δε δουλευα και ημουν ολη την ημερα σπιτι.Τελικα ο θειος μου αφου του μιλησα ηρθε και με πηρε και πηγαμε στο χωριο μας εξω απο την Θεσσαλονικη οπου ακομα μενω και θεωρω οτι ειναι η καλυτερη λυση διοτι αν πηγαινα στους γονεις μου θα με έβρισκε και τωρα υπαρχει διαφορα 7ωρων απο την πολη μας. ο θειος μου με πηγε σε ψυχολογο η οποια μου ειπε οτι θα ειναι μια καλη λυση να υιοθετήσω ενα σκυλακι και ειδικοτερα ρατσας golden retriever τα οποια ειναι συνεχως χαρουμενα και ευτυχισμενα και μονο που υπαρχουν με τα αφεντικα τους. Το θεμα μου ειναι το εξης..νιωθω αχρηστη πλεον.Τελειως.Οτι δε μπορω να φροντισω ενα σκυλακι και θα μου πεθανει.Το εχω ηδη παρει και συνεχως ειμαι μαζι του και ειναι απιστευτα καλοκαρδο και φιλικο και πραγματικα το συνιστω ως την καλυτερη θεραπεία με κανει να απασχολω το μυαλο μου και δεν στεναχωριεμαι τουλαχιστον για τις περισσοτερες ωρες της ημερας.Αλλα ειμαι ικανη να φροντισω ενα σκυλακι; Η ολη κατασταση με χει κανει να μην πιστευω οτι μπορω να καταφερω τιποτα. Ολα μου τα ονειρα εχουν σβησει.Προφανως μεταγραφή δε μπορω να κανω για εδω απ τη σχολη μου γιατι σιγα μην με δεχτουν,ακομα και δουλεια που ψαχνω ο,τι και να βρω νιωθω οτι δε θα τα καταφερω..