ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρισα πριν 5 μήνες με δίκη μου πρωτοβουλία.Απο την πρώτη στιγμή που χωρισα παρατήρησα στον ευατο μου ότι δεν ειχα την ανάγκη να τριγυρνάω με αγόρια όπως συνηθίζεται μετά από χωρισμό αλλά να βρω την ησυχια μου.Αυτό κράτησε αρκετό καιρό μιας και μπήκαμε καραντίνα.Οταν βγήκαμε ειπα να κάνω μια προσπάθεια να δω αν είμαι ετοιμη να προχωρήσω και μαντέψτε δεν ένιωθα τίποτα.Σαν ένα άψυχο πράγμα ήμουν που μπηκε με το ζόρι στην διαδικασία να το κάνει,παίχτηκαν άλλα 4-5 άτομα αλλά τα ίδια.Πλεον δεν προσπαθώ καν ενώ είμαι αντικειμενικά παρά πολύ ομορφη κοπέλα.Το πρόβλημα μου είναι ότι ολες μου οι φίλες έχουν σχέση και σε κάθε βόλτα ερχονται και τα αγόρια τους.Κατευθειαν νιώθω μειονεκτικά και άσχημα,αναρωτιέμαι τι πάει λαθος με εμένα.Περιττο να πω ότι σε οποίο αγόρι έπεφτα προσπαθούσα να βρω απεγνωσμένα αυτά που με είχε κάνει να νιώσω ο πρώην μου,κακά τα ψεματα και τι δεν θα εδινα για να το ξανα ζήσω όλο αυτό. (ο λόγος χωρισμού μας ήταν κουτός και υπερίσχυσε ο εγωισμός).