ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.9.2013 | 00:34

Νιώθω εξαντλημένη με όσα μου έχουν συμβεί

τον τελευταίο χρόνο. Θέλω να κάνω μια καινούρια αρχή και μέσα στη γενικότερη ατυχία μου είμαι τυχερή που έχω αυτή την ευκαιρία (και πάλι). Η οργή και το μίσος είναι συναισθήματα που φθείρουν, δεν προσφέρουν τίποτα παρά μόνο δυστυχία, σε κρατούν πίσω, εγκλωβισμένο σε μια δίνη, ένα φαύλο κύκλο δυστυχίας και αποτυχίας. Δε νιώθω ερωτευμένη...στην πραγματικότητα ίσως και να ήθελα να νιώσω κάτι τέτοιο αλλά δε μου συμβαίνει, τουλάχιστον όχι πια. Έτσι κι αλλιώς θέλω να δώσω προβάδισμα στη λογική μου μιας και το συναίσθημα (κάθε είδους) είναι αυτό που με έφερε εδώ που είμαι σήμερα.Όσο τίποτα άλλο θέλω να τελειώσει ό,τι με ταλαιπωρεί από το παρελθόν και κυρίως οι άσχημες αναμνήσεις και οι εσφαλμένες αποφάσεις.Δεν έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου, απλώς νιώθω ότι του έχω συμπεριφερθεί άσχημα και θέλω να επανορθώσω...δε θέλω να ζω σε ένα περιβάλλον που στραγγίζει τη χαρά ή τη ζωτικότητά μου. Το πώς αξιολογεί ο καθένας μια κατάσταση, από ποιά οπτική την κοιτάει και πώς αντιλαμβάνεται τη δικαιοσύνη είναι κάτι αρκετά προσωπικό, πάντως υποκειμενικό. Ποιός να είσαι άραγε, τί σκέφτεσαι, εξοργίζεσαι, χαίρεσαι, λυπάσαι...δεν ξέρω τίποτα για σένα και δεν είναι δική μου παράλειψη, είναι δική σου επιλογή. Θα μπορούσα να τη σεβαστώ αν κι εσύ σεβόσουν τη δική μου προσωπικότητα και τη δική μου ζωή. Η εκτίμηση είναι κάτι που δεν απαιτείται και δεν επιβάλλεται αλλά κερδίζεται...δε νομίζω να είναι τόσο μεγάλο πλήγμα για σένα μια τόσο μικρή απώλεια...Θα ήθελα μια φορά να μου πεις τη δική σου εκδοχή της ιστορίας, να με βοηθήσεις να σε συγχωρήσω για τις πράξεις σου, να ξεπεράσω το παρελθόν... Θέλω ένα τέλος σε όλα αυτά...δεν έχω αντοχή για να παίξω ή να ρισκάρω ή οτιδήποτε θα έδινε μια συνέχεια σε όσα συμβαίνουν. Θέλω να πιστεύω πως δεν ήσουν "κακός" άνθρωπος αλλά κάπως "κυνικός" ή κάτι τέτοιο... Δεν είναι ότι αθωώνω τον εαυτό μου, απλά μπροστά στη δική σου στρατηγική, νιώθω εντελώς ερασιτέχνης...Ξέρεις που είναι η παγίδα της γνώσης; Όσο περισσότερα μαθαίνεις, υπάρχει ο κίνδυνος να νομίσεις πως τα έμαθες όλα...κι όμως υπάρχουν τόσοι "μεγαλύτεροι" και "σοφότεροι" κι από σένα, κι από αυτούς κανένας δεν έγινε ποτέ θεός...όλοι είμαστε θνητοί, γι' αυτό και άνθρωποι.Έχω ζεστάνει τη λογική μου, ώστε ο δικός σου περίφημος "ορθολογισμός" θα μπορούσε να βρει πρόσφορο έδαφος. Μίλησέ μου αν θες για σένα, διαφορετικά, διάλεξε τη σιωπή και κλείσε πίσω σου την πόρτα...κάνει ρεύμα κι έχω αρχίσει να πουντιάζω...;)
 
 
 
 
Scroll to top icon