ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με τον φιλο μου ειμαστε μαζι περπου 7 μηνες. Υπαρχει ομως ενα θεμα που με απασχολει. Μεσα ιουλη περιπου βρισκομουν σε μια ασχημη ψυχολογικη κατασταση με πιεση απο διαφορους τομεις της ζωης μου. Μια μερα λοιπον εβαλα τα κλαμματα ενας απο τους λογους ηταν το γεγονος πως απο Σεπτεμβρη δεν θα ειχα δουλεια κι αυτο με τρομαζε και με αγχωνε υπερβολικα γιατι ειμαστε παρα πολυ στενα οικονομικα οικογενειακως, επισης ηδη μου χρωστουσαν χρηματα απο αλλη δουλεια. Περασαν μερες λοιπον και μου εγινε προταση χαρηκα, του το ειπα. Ηταν να ξεκινησω 20 Αυγουστου . Τελικα δεν ξεκινησα τοτε και ξανα βρισκομαι σε ενα κλιμα πιεσης και αγχους καθως περιμενω τηλεφωνο τις επομενες μερες για το τι θα γινει (ξερω πως θα με παρουν τηλεφωνο καθως στο αντικειμενο που εργαζομαι ειναι αρκετα κλειστο και ολοι γνωριζομαστε μεταξυ μας). Δεν με ρωτησε ποτε γιατι δεν ξεκινησα, οταν του το ειπα γιατι δεν με ρωτησε μου απαντησε πως ειμαι αρκετα ευαισθητη σε αυτο το θεμα και τον ειχα τρομαξει αλλα εν τελει ενδιαφερθηκε επειδη εγω του ειπα γιατι δεν ρωτησες. Περασαν οι μερες και ενω ειχα εξελιξεις απαντουσε μονολεκτικα στο οτιδηποτε του ελεγα που αφορουσε αυτο το θεμα και αποφασισα να μην του ξαναναφερω τιποτα. Δεν ειμαι πρηχτρα δυο φορες συζητηθηκε αυτο το θεμα. Περισσοτερο ομως με ανησυχησε πως ενω ξερει οτι με πιεζει ολη αυτη η κατασταση και μου ζητησε να ακουσει για το πως νιωθω μετα εκανε πως δεν υπαρχει.