ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...9 μήνες μετά τον θάνατο σου! Το μόνο συναίσθημα που βιώνω που και που είναι ο πόνος, αλλά και αυτόν τον πνίγω γιατί μου κάνει κακό. Σταμάτησα να νιώθω....απλά και μόνο σκέφτομαι... το πως θα χειριστώ τις καταστάσεις που άφησες πίσω με τον καλύτερο τρόπο ,προκαλώντας το μικρότερο κακό στους γύρω μου. Σκλήρυνα νομίζω....τόσο που σε λίγο θα σπάσω. Τα μόνα σχέδια για το μέλλον? Σπουδές.... και αυτό γιατί αυτό ορίζει η λογική. Δεν έχω την αγάπη και την όρεξη που είχα παλιά για της σπουδές και την καριέρα μου , αλλά έχω τη λογική που μου δείχνει το μονοπάτι. Οι φίλοι μου να σου πω την αλήθεια μαμά με στήριξαν πιο πολύ απ ότι περίμενα. Πάντα ήμουν εγώ το χαμογελαστό παιδί ,που έφτιαχνε το κέφι σε όλους ..που έδινε αγάπη απεριόριστα και ανιδιοτελώς. Μπορώ να πω πως αυτή την αγάπη τώρα την παίρνω πίσω χ2. Δεν είμαι πια ο ευατός μου, όμως αυτοί εξακολουθούν να με στηρίζουν και να με νοιάζονται.Δεν με άφησες και τόσο μόνη τελικά....μόνο που να ....δεν είναι ΕΣΥ.....και ότι και να κάνουν , όσο αγάπη και να μου δώσουν δεν θα μπορέσουν ποτέ να καλύψουν το κενό που άφησες φεύγοντας...βλέπεις ήμουν η μικρή & χαϊδεμένη σου και κακόμαθα.Ελπίζω να 'σαι καλά εκεί πάνω και να προσέχεις τα αδέρφια μου.Σ αγαπώ και μου λείπεις.