14.1.2016 | 21:33
Νιώθω να μένω πίσω.
Κάπως πρέπει να ξυπνήσω πριν τα πράγματα γίνουν πιο δύσκολα. Έχω χάσει την όρεξή μου για ζωή και για έρωτα. :/ Δεν ενθουσιάζομαι συχνά και ιδιαίτερα. Μπόρρινγκ... Καμιά χειροπιαστή ιδέα; Κάποιο αισιόδοξο μήνυμα;Υ.Γ. Κοίταγα στο προφίλ ενός γνωστού μου, εξαιρετικό παιδί, μαζί με την αγαπημένη του και σκέφτηκα ότι έτσι θα ήθελα να με κοιτάνε κι εμένα. Να 'ναι καλά τα παιδιά, γιατί δεν πετυχαίνεις ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άτομα να κοιτιούνται στ' αλήθεια και να αγαπιούνται. Να ναι τόσο όμορφοι και χαρούμενοι όπως στις φωτογραφίες. Όσο για μένα τα είδα αυτά και θυμήθηκα πόσα πράγματα αφήνω στη μέση.
