8.2.2015 | 21:15
Νιώθω τόσο μόνος...
Έχω περίπου 3 χρόνια που βγήκα από μια ψιλοσοβαρή σχέση και έκτοτε δεν έχω κάνει απολύτως τίποτα.Φεύγω από το σπίτι, πάω στο γραφείο. Φεύγω από το γραφείο πάω στο σπίτι. Μεταξύ των 10-12 ωρών δουλειάς και της πεσμένης μου ψυχολογίας δεν έχω το θάρρος και την όρεξη να προσπαθήσω να γνωρίσω κάποια κοπέλα.Ναι μεν βλέπομαι (άνω του μετρίου) αλλά οι κοινωνικές μου δεξιότητες είναι γενικά ψιλοχάλια και με τις ώρες που είμαι στην δουλειά δεν μένει χρόνος για να μπορώ να τον αφιερώνω σε κάποια κοπέλα. Τα Σ/Κ που είμαι λίγο-πολύ ελεύθερος φοβάμαι ότι δεν θα της είναι αρκετά και το όλο πράγμα θα καταλήξει μια αποτυχία.Ξέρω ότι μάλλον το παρασκέφτομαι αλλά δεν μπορώ να πάρω την απόφαση να κάνω κάτι.Καμία συμβουλή;Εσείς θα βγαίνατε με κάποιον που τις καθημερινές έχει ελάχιστο έως καθόλου χρόνο να σας αφιερώσει;Είμαι 27.