ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελικά το να μην έχεις λεφτά, είναι χειρότερο απ'όσο φανταζόμουν.Πάντα έλεγα "αφού έχω σπίτι και φαΐ, δεν πρέπει να παραπονιέμαι, γιατί άλλοι δεν έχουν ούτε αυτά". Όμως δεν είναι τόσο απλό.Στα 23, απόλυτα εξαρτημένη απο γονείς, χωρίς δουλειά.Νιώθεις στην καλύτερη άτυχος και άχρηστος.Δεν μπορείς να βγείς με φίλους λόγο οικονομικών και μένεις απ' έξω.Θέλεις να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου και δεν μπορείς!Δεν μπορείς να ταξιδέψεις..Δεν λέω να ζείς μέσα στην πολυτέλεια, αλλά όταν κάθε καλοκαίρι, οι φίλοι σου όλο και σε κάποιο νησάκι θα πάνε κι εσύ δεν έχει πάει ΠΟΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ......Όταν οι φίλοι σου βγαίνουν ένα Σάββατο έστω για ένα ποτό κι εσύ δεν έχεις ούτε γι'αυτό το ένα....Όταν σου λένε "έλα και θα στο κεράσουμε εμείς" και νιώθεις τόσο μειονεκτικά....Όταν στο σπίτι υπάρχει τόση γκρίνια απο γονείς για τα χρέη του σπιτιού....Όταν βλέπεις απο μακρυά τους άλλους να προχωράνε κι εσύ να μένεις στάσιμος....Όχι, δεν είμαι αρνητική. Πάντα αυτό έλεγα, να μην είμαι αρνητική.Δεν είναι έτσι τελικά. Υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να το βλέπω καταματα.Τη λύση όμως, αν και δικαίωμα, την στερούν δίχως τύψεις....Και όχι, δεν με παρηγορεί που υπάρχουν κι άλλοι σαν εμένα!