4.1.2014 | 02:03
Νομίζεις ότι μπορείς να ξεχάσεις...
Ναι,το νομίζω και ειλικρινά κάθε μέρα προσπαθώ...Όμως η λογική μου δεν μπορεί να συλλάβει το γεγονός ότι ένα άτομο χωρίς να το έχει/είχε επιδιώξει να τριγυρνάει στο μυαλό μου επηρεάζει τα συναισθήματα μου με ακολουθεί ακόμη και στον ύπνο μου...Και όλα αύτα με απλή του κίνηση.Πόσες φορές έχει λεχθεί η λέξη ΤΕΛΟΣ και κάθε φορά γίνεται κάτι_το οτιδηποτε_ που σηματοδοτεί μια αρχή ελπίζοντας πάντα πως η ιστορία σου θα έχει το happy end...συνειδητοποιώντας εντέλει ότι ήταν άλλη μία ψευδαίσθηση και ξανά προσπαθείς να ξεχάσεις. Όμως,τώρα πια η είκονα σου σπάει γίνεται κομμάτια και γνωρίζω ότι αυτός που ερωτεύτηκα ή τέλοσπάντων ένιωσα κάτι αρκέτά δυνατό δεν είσαι εσύ ,ήταν μια ωραιοποίηση του μυαλού μου. Γι'αυτό ήδη τώρα αρχιζω να ξεχνάω χωρίς να ξέρω αν κυλήσει πάλι η σκέψη μου σε σένα...Αλλά,εσύ που δεν με εκτιμάς που δεν μπήκες στον κόπο να με γνώρισεις καλύτερα θα γίνεις παρελθόν και κάποια μέρα ελπιζώ να καταλάβεις ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΖΩ.