23.1.2014 | 19:21
Νομίζω
Ότι δεν πονάω τόσο γιατί δεν θέλησε να είμαστε μαζί.Νομίζω ότι πονάω γιατί είναι σαν έχει επιβεβαιωθεί ότι μέσα μου πιστεύει ότι δεν αξίζω να αγαπηθώ.Ότι δεν είμαι τίποτα, δεν έχω καμία αξία.Γιατί δεν νιώθω ότι έχασα τον έρωτα της ζωής μου.Μου άρεσε (πολύ). Και "άνθησα" τον λίγο χρόνο που περάσαμε μαζί.Αλλά τώρα είναι σαν να είχε δίκιο ο πατέρας μου (η ψυχολογική βία ήταν το καθεστώς). Ίσως αυτό με κάνει να ψάχνω την αγάπη. Για να διαψεύσει εκείνη την φωνή μέσα στο κεφάλι μου.
