Νομίζω πως ξέρεις πολύ καλά ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Νομίζω πως ξέρεις πολύ καλά ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος.
Στη θέση σου απλά θα χώριζα αφού άκουγε τον εξάψαλμο.
Πιθανολογώ ότι δε σκοπεύεις να χωρίσεις, αφού συνεχίζεις να παίζεις θέατρο.
Το να κάνεις το ίδιο με απώτερο σκοπό να το μάθει είναι απλως μια εκδήλωση κατωτερων ενστικτων.
Ίσως να μη σου βγει κιόλας όπως το φαντάζεσαι, δηλαδή να τον απατησεις να το μάθει και αφού του πετάξεις τη δήλωση ότι γνωρίζεις για την δική του απιστία να τρέξει ξωπίσω σου και να σε παρακαλάει να τα βρείτε γιατί σε αγαπάει κατά βάθος.
Στη θέση σου είτε θα του έκανα ανοιχτά τη συζητηση, εφόσον ήθελα να του δώσω μια ευκαιρία, είτε αν δεν με ενδιέφερε πραγματικά θα αποχωρούσα χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Νεξτ μέχρι τον επόμενο.
πολλοι εκδικητικες είστε εσείς οι γυναίκες
Δεν νομίζω πως θα σε βοηθήσει πραγματικά να τον εκδικηθείς. Χειρότερα θα νιώσεις.
Εγώ στη θέση σου θα τον χώριζα χωρίς να του πω τίποτα για την απιστία. Για την ακρίβεια δεν θα του έλεγα απολύτως τίποτα και θα τον άφηνα να αναρωτιέται. Πιστεύω ότι αυτό είναι μεγαλύτερη τιμωρία.
Νομίζω ότι πέρα από τη δική του βλακεία, κι εσύ έψαχνες αφορμή για κάτι άλλο. Τώρα έχεις απλά τη δικαιολογία για να το πράξεις. Τα περί εκδίκησης/ τιμωρίας κτλ. δεν τα πολύ πιστεύω.
Μην δίνεις λαβές να βγει κι από πάνω.
Χώρισέ τον και αν ρωτήσει πώς και τι πες σταθερά και μόνο "ξέρεις εσύ" .(δηλαδή δίνοντας σκοινί να "κρεμαστεί" μόνος του).
Το λάθος είναι αυτό που σκέφτεσαι να κάνεις! Γιατί μετά θα βγει και από πάνω. Χώρισε χθες, πάρε το χρόνο σου να συνέλθεις και άσε τις βλακείες.
Αγάπη, τόση αξία δίνεις στο σώμα σου, ώστε να το γεμίσεις με τοξικά συναισθήματα και να το διαθέσεις όχι για ευχαρίστηση σου αλλά για τοξικούς σκοπούς??? Από μένα είναι όχι....