2.5.2016 | 00:52
Νομίζω ότι το θάρρος στη ζωή κρίνεται από τις οδυνηρές αποφάσεις
που καλείσαι να πάρεις. Το να θυσιάσεις κάτι που έχεις γι' αυτό που ίσως αποκτήσεις. Το να βρεις το κουράγιο να πεις "αξίζω κάτι παραπάνω, αξίζω πολύ παραπάνω"! Σε αγαπάω αλλά με κάνεις δυστυχισμένη, όλα αυτά τα χρόνια με "δέσμευσες" χωρίς να είσαι διατεθειμένος να μπεις στη ζωή μου. Τα βάσανά μου προστέθηκαν βάρος στην πλάτη μου, παραμιλάω και συνοφρυώνομαι σε άσχετες στιγμές, σαν καμιά γριά που έφαγε τα ψωμιά της και, καθώς την κακομεταχειρίστηκε η τύχη, κάνει απολογισμό της ζωής της. Οι σκέψεις μου και η ζωή μου δεν συμβαδίζουν με την ηλικία μου, σε άλλα σκέφτομαι σαν παιδί και σε άλλα σαν γέρος. Στο παρόν μου με έφεραν οι επιλογές του παρελθόντος, στο μέλλον θα με πάνε οι επιλογές του παρόντος. Διαλέγω την ευτυχία. Αν νομίζεις ότι μπορείς να είσαι μέρος αυτής, αν είσαι διατεθειμένος να έρθεις αυτές τις μέρες να με δεις ή μου επιτρέψεις να έρθω εγώ σε σένα και να συζητήσουμε από κοντά, το ξέρεις ότι δεν μπορώ να σου αρνηθώ. Επειδή όμως είναι καιρός να αναλάβω τις ευθύνες μου, επιλέγω, αν δεν είσαι διατεθειμένος για άμεση επικοινωνία, να πάψεις να ασχολείσαι μαζί μου. Ξέρω ότι θα περάσω δύσκολα αλλά ίσως ψηλώσει λίγο το ανάστημά μου...;)