ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...Απλά να σ' ευχαριστήσω για κείνο το άθλιο μήνυμα που μου έστειλες :) Περίμενα τόσο καιρό να μου στείλεις κάτι τρώγοντας τα σωθικά μου και έστειλες ό,τι να ναι. 'Οσο κι αν ήθελα να το αρνηθώ... είσαι χαζός. Χαζός, ή τόσο έξυπνος που δεν μπορούσα να σε καταλάβω. Απφφ, ταλαιπωρήθηκα αλλά τώρα μπορώ να σε δω όπως σ' έβλεπα πριν την πατήσω μαζί σου: ένας ανασφαλής όμορφος γκόμενος που δεν ξέρει τι του γίνεται(κι όχι από άποψη). Τέλοσπάντων δεν με νοιάζει καθόλου ποιος είσαι, μου άρεσες πολύ και κάποια ψήγματα εγωισμού δεν μου επιτρέπουν να σε απομυθοποιήσω(μιας και σε επέλεξα τρομάρα μου :Ρ) Αλλά φτάνει στο τέλος, από δω και περά θα σε θυμάμαι πιο αραία και δεν θέλω να σε ξαναδώ, δεν το 'χω ανάγκη. Ούτε μικρότητες, τίποτα. Σταμάτησα να κοιτάω κι απελπισμένα για (αντρικά) βλέμματα επιβεβαίωσης, να νιώσω πως δεν είμαι άσχημη... πώς σε κάποιους αρέσω. Θα κλειστώ βέβαια πάλι για λίγο στον εαυτό μου(όχι ότι κάνω και κάτι άλλο) θα μείνω στις φιλίες μου, στ' άτομα που αγαπάω και δεν φεύγουν που μαζί μεγαλώνουμε και αλλάζουμε. :) Δεν ξέρω, ειλικρινά σ' ευχαριστώ. Η σιωπή σου δεν με βοηθούσε να προχωρήσω, αλλά τώρα... Δε μετανοιώνω που σε γνώρισα, ούτε που έχασα τις ισορροπίες μου, ούτε καν για τον πόνο. Είμαι πιο δυνατή, μαθαίνω να σηκώνομαι πιο γρήγορα τώρα. Δεν ήρθε το τέλος :) κι είχα άτομα δίπλα μου που είναι για μένα. Και τώρα με χρειάζονται ;)(κι εσύ με χρειαζόσουν, απλά δεν το ξέρες :Ρ, δεν ήσουν πολύ έξυπνος στο είχα πει και ούτε που το πιάσες ) ΥΓ. 'Ολα για κάποιο λόγο συμβαίνουν λένε.