ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εξομολογήθηκα εχθές,στον ίδιο.Είναι αφόρητες αυτές οι νύχτες και είχε μαζευτεί τόση σιωπή,δυο μήνες (ένας αιώνας και δύο δευτερόλεπτα) και όλα αυτά που δεν είπαμε εκείνη τη νύχτα,με έπνιγαν για κάθε επόμενη νύχτα.Και έγραφε "για να φτάσεις να πεις την αλήθεια -λέει,πρέπει να μην περιμένεις πια τίποτα"νομίζω είπα όλη την αλήθεια,μα αλήθεια,ακόμα και η άρνησή μου γνώριζε πως η ελπίδα δε σβήνει όσες φορές κι αν προσπαθήσεις να πείσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.και τελικά μείναμε μόνοι,εγώ και η μικρή απεγνωσμένη,μάταια,νυχτερινη μου εξομολόγηση.