ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο άνθρωπος σου έχει το πιο ωραίο όνομα. Τα πιο ωραία μάτια, γιατί κανένας δεν κατάφερε να σε κοιτάξει έτσι πριν. Έχει την πιο ωραία φωνή και καμία άλλη δεν σε ηρεμεί πιο πολύ από τη δική του. Έχει τα πιο ζεστά χέρια που μπορούν να κρατήσουν τον κόσμο σου και να τον προστατέψουν. Έχει και την πιο όμορφη ψυχή, αυτή που μπορεί να υπομείνει και τον δικό της, αλλά και το δικό σου πόνο. Την πιο φωτεινή, γιατί κατάφερε να αγγίξει τη δική σου. Είναι ο άνθρωπος σου! Που όταν μιλάς για αυτόν στους φίλους σου, είσαι τόσο συγκρατημένη με ότι λες και προσέχεις μην σου ξεφύγει κάτι που δεν έπρεπε να ειπωθεί, που όταν αναφέρεις το όνομά του η φωνή σου αλλάζει, τα μάτια σου λάμπουν κ παίρνεις αυτό το χαζό χαμόγελο. Που αν μπορούσες δεν θα μίλαγες ποτέ για αυτόν στους άλλους, γιατί είναι κάτι τόσο δικό σου που φοβάσαι μην χαλάσει με τις ατέλειωτες περιγραφές σου και τα σχόλια των άλλων. Γιατί είναι ο άνθρωπος σου! Είναι σαν εκείνο το φυλαχτό που σου είχε δώσει η γιαγιά σου για να σε φυλάει και εσύ έτρεξες να το κρύψεις σε ένα μικρό κουτάκι στο πάνω-πάνω ράφι, για να μην το βρει κανείς. Έτσι κι αυτός, είναι ένα κομμάτι της ψυχής σου που το κρατάς κρυφό από φόβο μην στο χαλάσουν, από φόβο μην χαθεί. Είναι αυτή η σκέψη που σε περιτριγυρίζει κάθε φορά που σε παίρνει αγκαλιά, κάθε φορά που σου κρατάει το χέρι, μήπως και χαθεί. Και είναι φορές που αναρωτιέσαι πως γίνεται να συμβαίνει κάτι τόσο μεγάλο και αληθινό στη ζωή σου, αν όντως το αξίζεις όλο αυτό, πως μπορείς να είσαι δίπλα του, μαζί του σε όλα. Πως κατάφερε να γίνει η ζωή σου; Ξέρεις , το ξέρεις από τον τρόπο που σε κοιτάει, από τον τρόπο που σε κρατάει, από τον τρόπο που φιλάει τα χέρια σου, το δέρμα σου, από τον τρόπο που σε σκεπάζει και σου λέει καληνύχτα, ξέρεις ότι από αυτόν παίρνεις ζωή πια, ξέρεις ότι η δύναμη του σου δίνει δύναμη να πας μπροστά, να σηκωθείς από το κρεβάτι το πρωί για να ζήσεις τη ζωή που σε περιμένει μαζί του. Με τον άνθρωπό σου! Και εύχεσαι να κρατήσει, να κρατήσει μέχρι το τέλος. Και εύχεσαι να είναι αρκετός ο χρόνος μιας ζωής ή να είχες παραπάνω για να τον χορτάσεις, για να ζήσεις και να μοιραστείς όλα αυτά τα μεγάλα μαζί του. Και τον αποκαλείς άνθρωπο σου, γιατί καμία λέξη δεν είναι ικανή να τον περιγράψει, και δεν κάθεσαι να εξηγήσεις, γιατί κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει για σένα ο άνθρωπος σου. Κανείς, μονό εσύ και αυτό είναι αρκετό. Γιατί μόνο εσύ λατρεύεις εκείνη τη σχισμή στο λαιμό του, τον παράδοξο τρόπο που περπατάει , το δυνατό γέλιο του, γιατί είναι όλα αυτά τα μικρά ξεχωριστά σημεία που έχεις να θυμάσαι από αυτόν και που ξέρεις ότι τα μάτια του κόσμου δεν είναι ικανά να τα ξεχωρίσουν όσο τα ξεχώρισες εσύ. Γιατί τον βρήκες! Και είσαι πλέον σίγουρη ότι είναι αυτός, ο άνθρωπος σου!!!