ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...είχε αφεθεί τελείως στην αγκαλιά μου. Με κοίταζε με τα μεγάλα γαλανά του μάτια και το αινιγματικό, φαινομενικά ψυχρό αλλά βαθύ βλέμμα που δε διαβάζεται όταν δεν έχεις μάθει τον Άλλο.Αλλά πλέον τον ήξερα... μου έλεγε: "Πρέπει, πρέπει να χωρίσουμε γιατί υπάρχουν πολλά που μας διχάζουν, μα... πού θα βρούμε καλύτερο ταίρι ο ένας από τον άλλο; Είμαστε κι οι δύο υπερευαίσθητοι, αλλόκοτοι. Ο κόσμος δεν είναι έτσι. Εμείς καταλαβαινόμαστε."Έφερε το πρόσωπό του κοντά στο δικό μου, ακούμπησαν οι μύτες μας και τα μάγουλά μας. Και κλείσαμε τα μάτια.Θέλω κι άλλη ευκαιρία... με κάποιον σαν εσένα... Όμως, μεταξύ μας, σε αυτή τη μικρή χώρα δεν έχω γνωρίσει ακόμα τέτοιο άντρα, που να μου φέρεται ακομπλεξάριστα, με τρυφερότητα κι ευγένεια.Τα μίλια που μας χωρίζουν και οι συνθήκες μου δε μου επιτρέπουν να σε βλέπω.Στεναχωριέμαι, απλά.