Κοιτα, επειδη εχω βρεθει στη πλευρα των γονιων σου, ας πουμε οτι ξερω πως ειναι να σου ανακοινωνεται κατι τετοιο απο συγγενικο σου προσωπο. Και αν οντως ειναι εξυπνοι και ανοιχτομυαλοι ανθωποι δεν εχεις πραγματικα τιποτα να φοβασαι! Δεν αλλαζει ακριβως τιποτα. Το οτι εχεις βρει και εναν αξιολογο ανθρωπο ειναι υπεροχο. Εγω θα σε συμβουλεψω να τους ανοιχτεις γιατι επιπλεον δεν σου αξιζει να ζεις μεσα στην καταπιεση για κατι τοσο φυσιολογικο. Εσυ ξερεις καλυτερα την κατασταση φυσικα, σου ευχομαι καλη τυχη και να μας ενημερωσεις:)
2.9.2015 | 01:54
Ο δρόμος της Αληθειας.
Αγαπώ τους γονείς μου. Όμως ένα εμπόδιο είναι πάντα εκεί, για να μου θυμίζει πως δε μπορούμε να έχουμε μία ειλικρινή σχέση. Ποτέ δεν τους είπα ότι μου αρέσουν οι άντρες.Συχνά μου λένε για κοπέλες, για το αν κάνω παιδιά και όλα αυτά τα όνειρα που κάνουν. Και δε θέλω να τους χαλάσω αυτό που ζουν γιατί ξέρω ότι θα πονέσουν. Αλλά, ας μη γελιόμαστε. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι είμαι κότα. Φοβάμαι να τους το πω. Φοβάμαι πως αυτή η παραδοχή, θα αλλάξει τα πάντα. Αν και στην πραγματικότητα ξέρω ότι θα αλλάξει λίγα. Εξυπνοι άνθρωποι είναι, θα καταλάβουν.Απλά όλη αυτή η αντίθεση ανάμεσα σ αυτό που όλοι περιμένουν και σ αυτό που είμαι, με σκοτώνει. Από την άλλη, αυτοί φταίνε; Εγώ δεν τους μίλησα ποτε. Που να ξερουν...Με κουράζει αυτή η κατάσταση. Πρέπει να κρύβω τον άνθρωπο που αγαπώ λες και είναι κανένας εγκληματίας. Είμαι τόσο περήφανος για εκείνον, γι' αυτό που είναι, για το επίπεδό του, κι όμως πρέπει να το καταπνίγω μέσα μου και να μη μιλάω σε κανέναν.Είναι δύσκολο, γαμώτο. Αλλά βλέπω ότι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην ευτυχία και στην πραγματική απελευθέρωση, είναι η αληθεια. Κάποτε θα λάμψει...
2