2.9.2015 | 01:56
28 ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΝΗ
ΕΙΜΑΙ 28 ΧΡΟΝΩΝ...ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΜΟΥ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑ,ΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑΚΙ.ΕΚΤΟΤΕ ΟΜΩΣ ΘΕΣ Η ΜΟΙΡΑ,ΘΕΣ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ ΜΕ ΓΕΜΙΣΑΝ ΒΑΣΑΝΑ...ΜΙΑ ΛΑΘΟΣ ΣΧΕΣΗ,ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕ 11 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑΣΙΜΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΗΘΕΛΑ....ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΔΙΧΩΣ ΛΟΓΟ,ΔΙΧΩΣ ΑΙΤΙΑ ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΚΟΜΑ ΠΩΣ Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΠΙΦΥΛΕΞΕ ΕΝΑΝ ΑΚΟΜΑ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ ΤΟΣΟ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΕΙ ΚΟΥΠΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΜΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΠΑΙΡΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΛΟΓΩ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗΣ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ ΤΟΥ.ΘΕΩΡΗΣΑ ΠΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΩ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΕ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ.ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ....ΔΥΟ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ.ΝΙΩΘΩ,ΕΧΩ ΠΕΙΣΤΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΜΟΝΗ,ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ,ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΧΑΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΟΝ...ΒΛΕΠΩ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΝΑ ΧΟΥΝ ΣΧΕΣΕΙΣ,ΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ.....ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΖΩ ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΠΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ ΑΥΤΟ.ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΗΔΗ ΜΕΓΑΛΗ....