ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχει σκούρα καστανά μαλλιά,σχεδόν μαύρα,και μπλέ μάτια.Όχι γαλάζια,βαθιά μπλέ όπως το πιό μπλέ χρώμα που μπορεί να πάρει η θάλασσα,και ένα χαμόγελο που σε στέλνει σε άλλο σύμπαν.Δύο μήνες τώρα που έχει έρθει στη δουλειά,είμαι στην εναλλαγή ευτυχίας/δυστυχίας γιατί δέν μπορώ να κάνω κάποια κίνηση.Είμαστε συνάδελφοι πρώτα απ'όλα,και δέν θέλω να ρισκάρω.Ακόμα όμως και άν αποφάσιζα να το τολμήσω,μου έρχεται στο νού η φράση "πού πάς ρε Καραμήτρο",και το σταματάω σάν σκέψη.Άν δέν ήμασταν σε κοντινά γραφεία θα ήταν διαφορετικά,δέν θα υπήρχε αυτή η συνεχής παρουσία της που με βασανίζει.Όλα αυτά βέβαια ίσως είναι και προφάσεις για τη δειλία μου.Αύριο έχουμε μία εκδήλωση στη δουλειά,κάτι σάν πάρτυ για να γιορτάσουμε κάποιες επιτυχίες μας και το άνοιγμα των νέων γραφείων μας,και ίσως οι λίγο παραπάνω γουλιές από το ποτό,να με βοηθήσουν να την προσεγγίσω με έναν τρόπο.Δέν γίνεται να πνίγεσαι από τα συναισθήματα σου και να μήν μπορείς να εκφραστείς.Άν είναι έτσι,δέν είναι ζωή αυτή,δέν ζείς έτσι!