ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

επεσα με τα μουτρα σε ενα αγορι που απο την αρχη ηξερα οτι ηταν ο τερμα διαφορετικος απο εμενα ...ηξερα τις παρεες του και πανω κατω μπορουσα να φανταστω οτι θα μπορουσε να κανει και χορτο..εγω απο την αλλη τερμα εναντια σε ολα αυτα..ωστοσο κολλησα πλυ ασχημα μαζι του τα χαμε για περιπου 3 μηνες οταν μου αποκαλυψε οτι επερνε χορτο και εκανε και καλα μια προσπα8εια να το σταματησει εγω αρχισα να πιστευω πως μαζι θα μπορουσαμε να το αντιμετωπισουμε μαζι...ηταν τοσο καλο παιδι τοσο ομορφο παιδι θεε μου τα ματια του κοιταζα και ταξιδευα...ασχολιοταν και με την μεγαλη του αγαπη το μποξ...μην σας τα πολυλογω περναει καμποσος καιρος και συμπαιραινω πως δν ειναι για μενα δεν μπορουσα να φανταστω οταν αρχισα να κολλαω μαζι του οτι ηταν τοσο προσκολλημενος σε λαθος φιλοσοφιες(αλητεια,drugsκλπ σε μετριο βα8μο παντοτε) περιμενα πως ειναι απλα ενα αντρακι ...μετα απο καμποσο καιρο σε ενα παρτι τα ξαναβρισκουμε δεν αντεχα αυτους τους 2 μηνες νομιζα πως απλα δεν ζουσα δεν ξερω τι ειχα παθει με την παρτυ του ...περασε αλλος ενας χρονος ειχαμε ζησει πολλα με αγαπαγε παντα μου ελεγε πως ειμαι η πρωτη που του κλεψε την καρδια ...ειχε φτασει σε σημειο να λυγισει και να κλαψει για μενα πανω σε εναν τσακωμο που του ζητησα να χωρισουμε...το θεμα ειναι οτι ποτε δεν απεβαλλε το χορτο παντα το κανε αν και περιστασιακα ...ειχε την παρεα του που οπως και να τ κανουμε παντα τον επιρεαζαν..ειχαν φτασει να κανουν και αλλες τρελες..γενικα ομως παντα μα παντα τον επιανα και προσπαθουσα να του εξηγησω ποσο λαθος ειναι ηταν και εκει που με ακουγε και τα βρισκαμε και μ λεγε οτι εχω δικιο και πως και καλα για μενα θα τα σταματησει ολα παλι στα ιδια...ειναι νεο παιδι μονο 18 γιατι να πρεπει να αναζητα τετοιους τροπους διαφυγης ειχε το μποξ επαιζε σε αγωνες και ολοι τ λενε οτι θα παει πολυ ψηλα...φτανουμε λοιπον στο σημειο που γινεται ανυποφορα ζηλιαρης και καταπιεστηκος ηθελε να μιλαμε ολοι την ωρα να ξερει τη καθε μ κινηση ενιωθα σαν παντρεμενη ..εκει αρχισα να ξενερωνω και να βλεπω και τα αλλα ελλατωματα του...ερχεται και η χρονια που θα δωσω πανελληνιες και σκεφτομαι πως πρεπει να σταματησει εδω αυτη η σχεση για το καλο να δωσω τον καλυτερο μ εαυτο στον αγωνα μ....χωριζουμε αυτος δεν λεει να το αποδεχτει επιμενει πως με λατρευει πως ειμαι ολη τ η ζωη και πως δεν θα αντεξει μακρια μ....και τωρα μετα απο ενα χρονο περιπου ακομα τον αγαπαω δεν ξερω αν θα αγαπησω αλλον οσο αυτον..δεν ξερω αν θα μαγαπησει αλλος οσο μαγαπησε ο τρελος μου..οστωσο ομως ξερω πως δεν θα αλλαξει..πνω πολυ σε ενα προσφατο παρτι και φτανω σε σημειο να μην ξερω τι λεω..και παω και εξομολογουμε σε ενα παιδι που εχουν επαφες και ο οποιος ηταν διπλα μου πως ακομα νιωθω πραγματα και εγω δεν ξερω τι αλλο τ ειπα..και μ στελνει μνμα να βρεθουμε αν οντως ακομα νιωθω πραγματα να μιλησουμε..μετα απο τοσο καιρο ?? ακομα και αυτος νιωθει? τι στο δ** συμβαινει...και εγω τον αγαπω αλλα του λεω πως δεν ξερω τι μπορει να χω πει και πως θελω απλα να ναι καλα και σταματαει εκει δεν εδωσε συνεχεια....