ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λιγες μερες ειμασταν με παρεα και οι φιλοι μας συζητουσαν τον γαμο τους. Οπως παντα συμβαινει σε καθε κουβεντα με παρομοια θεματολογια στενοχωρηθηκα. Παντρευτηκα πριν εναν χρονο με πολιτικο και με καλεσμενος μονο απο το πολυ στενο οικογενειακο μας περιβαλλον λογω καταστασεων (εγκυμοσυνης -προγραμματισμενης- και περιορισμενης οικονομικης ευχερειας). Ηταν μια ομορφη χαρουμενη μερα. Παρολα αυτα κακα τα ψεματα, σε οτι αφορα τον γαμο σαν διαδικασια συμβιβαστηκα και μαλιστα πολυ, ολο αυτο απειχε πολυ απο αυτο που ειχα στο μυαλο μου. Μη με παρεξηγησετε, δεν ηθελα ποτε εκκλησιες και πολυτελειες, ηθελα ομως τους φιλους μας, ενα ομορφο μερος με ομορφη διακοσμηση, να ειμαστε ντυμενοι ομορφα και να ειμαστε για μια μερα εμεις και η χαρα μας το επικεντρο της προσοχης. Εξαλλου μια φορα παντρευεσαι. Θα μου πειτε τωρα γιατι δεν κανετε ενα παρτυ εκ των υστερων, δεν ειναι το ιδιο, ειμαστε ηδη παντρεμενοι εναν χρονο , δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο και καινουριο πια. Οικονομικα συνεχιζουμε να ειμαστε πιεσμενοι ως νεοι γονεις. Οσες φορες το συζηταω με τον αντρα μου βαριεται απιστευτα ν ασχοληθει, η προταση του ειναι να κανονισουμε να ψησουμε στο σπιτι φορωντας τις φορμες μας, πραγμα που κανουμε ουτως η αλλως συχνα. δεν κατανοει πως θα θελα η μια αυτη μερα να ειναι λιγο ξεχωριστη, το εχω εξηγησει πολλες φορες και απλα μου λεει ναι ναι ας κανουμε οτι θελεις. Επειδη βαριεται να ασχοληθει μου χει σκοτωσει κ μενα την ορεξη να οργανωσουμε κατι, ειναι κατι το οποιο αν το κανω μονη μου θα νιωσω απλα μ@λακας και οτι τον σερνω σε κατι που θεωρει περιττο. Αντιλαμβανομαι πως ειναι κλισε ο ιδανικος γαμος και δεν ειμαι γενικα ανθρωπος με πολλες απαιτησεις, αλλα πραγματικα μου εχει μεινει αρκετη πικρια σχετικα μ αυτο το θεμα, ειναι τοσο παραλογο? Νομιζω απλα θα μεινω μ αυτο το απωθημενο. Προφανως και ειναι πιο σημαντικο το οτι εχω το παιδακι μου και τον συντροφο μου, μια μικρη στενοχωρια ομως την εχω παρολα αυτα.