ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

συνειδητοποιω πολυ αργα πια οτι ειμαστε δυο διαφορετικοι κοσμοι...ηταν δικο μου λαθος.δεν ηθελα να το δω μαλλον......επιβεβαιωνεται η μανα μου και δεν το αντεχω αυτο....τελικα πρεπει να εχεις αλλα κριτηρια οταν αποφασιζεις να κανεις οικογενεια...παντρευτηκα τον ερωτα της ζωης μου και δυο χρονια μετα,εχοντας αποκτησει ενα πανεμορφο κοριτσακι ,αναρωτιεμαι γιατι τον παντρευτηκα???τι ακριβως αγαπησα σε αυτον τον ανθρωπο??μου βγαζει τον χειροτερο μου εαυτο....νιωθω οτι δε με αγαπα...ενας ανθρωπος που αγαπαει τη γυναικα που εχει διπλα του , τη ρωταει εστω το πρωι αν κοιμηθηκε καλα το βραδυ αφου εναμιση χρονο τωρα δε κοιμαται το μωρο....ειναι αμετοχος.....εκανε σα τρελος να κανει παιδι και τωρα τα κανω ολα εγω..νιωθω οτι θα καταρευσω.δεν κοιμαμαι,παω στη δουλεια το πρωι-ειμαι δασκαλα-γυριζω και παλευω τη μικρη και κανω τα παντα.....εκεινος δε δουλευει το χειμωνα-ειναι μαγειρας-και το μονο που κανει ειναι να βλεπει το πρωι τη μικρη και καποιες φορες να μαγειρευει.....ολη τη μερα υπολογιστη,τσιγαρο και καφε στο μπαλκονι....δε κανω τιποτα απο οτι εκανα πριν,πραγματα που αγαπουσα......τιποτα............εχω σαλταρει....εχει γινει κακοτροπος...δεν ξερω αν ηταν παντα.....δε θυμαμαι.....αλλα δεν τον αντεχω αλλο............το μονο που ακουω απο το στομα του ειναι οι βρισιες για τους ξενους και μεταναστες και ενα σωρο κατηγοριες για τηνοικογενεια μου....δε ταιριαζει πια στην ιδιοσυγκρασια μου αυτο το πραγμα!!!