ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξερω οτι δεν ειναι το καταλληλο μερος για να γραψω, αλλα καπου πρεπει να ανοιχτω. Σημερα βρηκα νεκρο τον πιο αγαπημενο απο τους γατους μου. Ειχαμε ζησει μαζι 7 χρονια και οκτω μηνες. Ηταν πανεμορφος, μεγαλοσωμος, αρχοντικος κ με αγαπουσε παρα πολυ. Τον ειχα απο το δευτερο ετος του Πανεπιστημιου. Η γατα μου με βοηθησε να ξεπερασω την καταθλιψη και να βρω τη δυναμη να μεινω παλι μονη σε ενα σπιτι. Εκει που νομιζα οτι θα πεθανω βρηκα ενα νοημα σε αυτην και προστασια. Μου εδινε αγαπη και της εδινα κι εγω. Σταματησα να θελω να κανω κακο στον εαυτο μου γιατι σκεφτομουν τι θα απογινει ο γατουλης... Μου εβαλε προγραμμα να ξυπναω και να κοιμαμαι. Αν αργουσα να κοιμηθω μου νιαουριζε στο κρεβατι. Ο γατος ηταν το μονο πλασμα μες το σπιτι. Τις φορες που λιποθυμησα ηταν απο πανω μου, νιαουριζε μεχρι να συνεθλω. Τις φορες που ημουν αρρωστη με προσεχε. Στις ερωτικες απογοητευσεις ερχοταν στην αγκαλια μου. Ολα τα γορια μου τον ζηλευαν. Οταν ερχονταν οι φιλες μου για καφε καθοταν κ αυτος σε μια καρεκλα. Οταν δεν ειχα λεφτα για πετρελαιο με ζεσταινε και τον ζεσταινα. Ηταν κουφος φωνακλας και παραφωνος. Του ελεγα θε σεπαω για ορθοφωνια βρε ατιμο, τι τσιριζεις; Εκανε παρεα σε ενα κατακοιτο παππου. ο παππους ητα στο απεναντι μπαλκονι κ η γατα ηταν η μονη μαζι με μενα που χαιρετουσαμε τον παππου. Περιμενε ο ενας τον αλλο να κοιταχτουν για ωρες απο τα μπαλκονια οταν ο καιρος ηταν καλος. Καμαρωνε το γατο ο παππους. Τον εκανε να χαμογελαει με τα ναζια του.Ειχαμε ταξιδεψει μαζι με αεροπλανο λεωφορειο τραμ μετρο αστικο ταξι αυτοκινητο μηχανη τρενο... Μονο σε ποδηλατο δε τον εβαλα για να τον παρω μαζι μου... Ωριμασα μαζι του. Διεκδικησα πραγματα γι αυτον και για μενα. Τσακωνομουν με τους κτελατζηδες που ηθελαν να μπει κατω,με τρελες κτηνιατρους, με κοσμο που δεν αγαπαει τα ζωα. Εδωσε αγαπη και γαληνη και σε αλλα ατομα που δεν ηταν καλα. Αν ειχες νευρα ερχοταν πανω σου σα να σου ελεγε ηρεμησε βρε εγω ειμαι εδω.Εφυγε το περασμενο σαββατο. Την Κυριακη ειχα τοσα νευρα... Μα που χωθηκε; Τη Δευτερα δε μιλουσα. Πηρα τους δρομους. Την Τριτη τα ιδια. Την Τεταρτη πια, ειχα βαλει τα κλαμματα. Που ειναι τι επαθε και δε ερχεται; Ολες αυτες τις μερες κοιμαμαι 5 ωρες. Δε μπορουσα να κοιμηθω μηπως ερθει ο γατουλης. Δεν εκανα μπανιο για να νιωσει τη μυρωδια μου οταν εψαχνα στη γειτονια πιο ευκολα. Για να ξερει οτι τον ψαχνω. Εκανα οτι μπορουσα. Εψαξα παντου. Καπου ομως ηταν κρυμμενος κ ουτε που νιαουριζε. Εφυγε χωρις να με αφησει να τον βοηθησω. σημερα τον βρηκαμε και τον θαψαμε... Εσπασε η καρδια μου. Ο δικος μου γατος μπηκε στις βρωμιες; Κ θα μεινει εκει... Ασπρουλη Μαλλια μου, σ αγαπω ελπιζω να το ηξερες. Νομιζα οτι θα μεγαλωναμε κι αλλο μαζι