ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήταν αυτό το παιδί που είχαμε γνωριστεί στο λεωφορείο και περπατάγαμε μαζί προς το πανεπιστήμιο. Ένιωθα πολύ άβολα κάθε μέρα να περπατάω μαζί με κάποιον και να μην μιλάμε έτσι μια μέρα του χαμογέλασα και έκατσα μαζί του στο λεωφορείο. Από τότε μιλάγαμε κάθε μέρα όσο περπατάγαμε και μια μέρα πριν κλείσουμε για Χριστούγεννα μου είπε ότι ήθελε να μου μιλήσει. Μου είπε τέλοσπαντων ότι του αρέσω πολύ και μαζί με όλα τα άλλα που είπε την ιστορία όλης του της ζωής, ότι προβλήματα είχε σπίτι, το τι όνειρα και στόχους είχε, το πως δεν είχε κάνει σχέση πριν και άλλα. Ήταν λίγο κρίπι και είχα τρομάξει λίγο στην ερημιά που είμασταν και το είχε καταλαβει και ντραπηκε. Μιλάγαμε για ώρες... Αρνήθηκα να βγούμε ραντεβού αν και μου άρεσε πολύ γιατί είχα σχέση. Πολύ έξυπνος, πολύ ενδιαφέρον και διαβασμένος. Κάθε πρωί ανυπομονούσα να τον δω και να δω τι καινούριο θα μάθω. Ευαίσθητος και όμορφος άνθρωπος.Βέβαια ήταν και πολύ θλιμμένος για κάποιον λόγο και φαινόταν στο βλέμμα του και αυτό με τρόμαζε κάπως, έτσι ακόμα και μετά που χώρισα την σχέση μου δεν έκανα κίνηση. Τελευταία φορά τον είδα πέρυσι και ΄τωρα μάλλον θα έχει πάρει πτυχίο. Δεν είναι ότι τον σκέφτομαι συχνά, αλλά ήταν από αυτά τα πολύ ξεχωριστά άτομα που σου μένουν. Θα ήθελα να μάθω νέα του και θα ήθελα να τον δω χαρούμενο με μία κοπέλα και με λιγότερα προβλήματα, αλλά δεν θα στείλω μήνυμα γιατί πιθανόν θα ερμηνευτεί σαν ερωτική προσέγγισει και δεν θέλω.