ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βαδίζω για τα 45, δύσκολη ζωή, έπρεπε να αγωνιστώ για πολλά πράγματα. Κάποια τα κατάφερα, κάποια όχι. Εκείνο όμως που δεν κατάφερα ποτέ μου ήταν να εξελίξω τον εαυτό μου, την προσωπικότητά μου, τον χαρακτήρα μου. Άνθρωπός απόμακρος, σκληρός, ανέκφραστος που σπάνια θα πει ένα αστείο και ακόμα ποιο σπάνια θα γελάσει. Και η κοινωνία … η κοινωνία δεν παίζει με αυτά άμα δεν έχεις να της προσφέρεις κάτι δεν θα γυρίσει να σε κοιτάξει. Και εγώ δεν είχα και δεν έχω να της προσφέρω κάτι, κοινωνικά, οικονομικά, προσωπικά.Αυτό όμως σιγά-σιγά αισθάνομαι ότι με διαλύει ... με σκοτώνει. Σαν ένας δούρειος ίππος να θέλει να γκρεμίσει τα τοίχοι της υπάρξεις μου από μέσα προς τα έξω. Δεν ξέρω που θα καταλήξει αυτό το μονοπάτι ζωής που διαβαίνω αλλά αυτή είναι η πορεία μου ως τώρα. Ψυχρή και μοναχική. Να είστε κοινωνικοί να χαμογελάτε να ερωτεύεστε και να μοιράζεστε πράγματα με άλλους ανθρώπους για να μην πάρετε το μονοπάτι ζωής που έχω πάρει εγώ....αυτά.