ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θέλει κλάμα, θέλει πόνο, θέλει συμπαράσταση, θέλει τη μαυρίλα του βρε παιδί μου. Ναι, θα περάσει, το ξέρουμε, ναι, θα ξαναγαπήσουμε, κι αυτό το ξέρουμε, ναι δε φταίει πάντα ο άλλος, (αυτό κι αν το ξέρουμε) αλλά αφήστε μας για λίγο να ζήσουμε το δράμα μας. Σ αυτή τη φάση, θα κλειστούμε σπίτι, θα φάμε, θα κλάψουμε, θα γκρινιάξουμε στον κολλητό, θα βρίσουμε τον πρωην (δικαιως ή αδίκως δεν έχει σημασία, γιατί αν όχι, θα ζούμε μια ζωη με τη σκέψη του), θα αρνηθούμε ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, κι ας μη το πιστεύουμε κατά βάθος και άλλα πολλά θα κάνουμε που πρέπει, μέχρι να έρθει όντως η καλύτερη μέρα. Μόνο ετσι θα ξεκολλήσουμε και θα πάμε παρακάτω.Μη μας τη σπάτε με παρηγοριές του στυλ "σιγά και τι έγινε". "θα το ξεπεράσεις" κλπ κλπ. Σταθείτε δίπλα μας και ξεφτιλιστείτε μαζί μας, κλάψτε μαζί μας για το κακό που μας βρηκε, βρίστε μαζί μας τον πρώην, πιειτε κι ένα ποτηράκι και από αύριο ΝΑΙ θα φτιάξουν όλα.