6.6.2016 | 18:31
Ο χρόνος
"είναι ο χειρότερος γιατρός,σε καίει σε σκορπάει και σε παγώνει"που λέει και ο Αγγελάκας.Δεν ήταν τόσο δύσκολο να το αποδεχτώ το όλο θέμα αλλά ήταν φριχτά δύσκολο να το ξεπεράσω.Υπήρξαν μέρες που πονούσε ακόμα και το σώμα μου στη σκέψη ότι έγιναν όλα αυτά μεταξύ μας και ότι πλέον δεν μπορώ να κάνω τίποτα.Ναι αν με ρωτάς,με πόνεσες.Ούτε απ'το κρεβάτι δεν μπορούσα να σηκωθώ.Να σηκωθώ να κάνω τι?Έτσι κι αλλιώς ό,τι και να έκανα εσένα θα σκεφτόμουν."Θεέ μου", έλεγα,"μακάρι να ξυπνήσω αύριο και να μην πονάει άλλο η ψυχή μου.Να διαγραφούν όλα απ το μυαλό μου".Αλλά ο χρόνος είναι αμείλικτος.Περνούσε από πάνω μου και μ'έγδερνε.Τώρα όμως είμαι καλά.Μετά από καιρό είμαι καλά.Μπορεί τελικά να μου έκανε και καλό.Ποιός ξερει...