ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γιατρεύει πληγές. Την δικιά μου όμως δεν την γιάτρεψε. Πέρασαν μήνες ολόκληροι και η θλίψη μου βαθαίνει. Δεν ήθελα να βρω αλλον, δεν ήθελα να κανω τίποτα με αλλον, ήθελα μόνο εκείνον, και εκείνος αυτό ελεγε, ότι ήθελε μόνο εμένα αλλά μια μερα απλα με χώρισε. Με χώρισε και έπειτα έβγαινε κάθε βράδυ με τους φίλους του και τις καινούργιες φίλες του και δεν μου εξήγησε πραγματικά ποτε το αληθινό γιατί. 2 χρόνια σχέση και μου το είπε από ένα μήνυμα, δεν δέχτηκε να βρεθούμε να μιλήσουμε γιατί ήταν διακοπές. Είχαμε αρκετά προβλήματα αλλά προσπαθούσαμε να τα λύσουμε, τους τελευταίους μήνες πριν με χωρίσει μου φερόταν πολυ ασχημα, με έβριζε κιόλας σε καυγάδες μας αλλά εγώ είχα γίνει πλέον η δεδομένη. Όταν τελείωσαν οι διακοπές του ήρθε να με βρει, έγινε ότι έγινε και σκεφτόμασταν να το ξανά προσπαθήσουμε και τις επόμενες μέρες πάλι έδειξε αδιαφορία και δεν ξαναβγήκαμε από τότε. Εμένα όμως ακόμα με βασανίζει όλο αυτό, γιατί εγώ δεν ήμουν αυτή που ήθελε να τελειώσει όλο αυτό, τον αγαπούσα και εκανα τα πάντα αλλά δεν βγήκε τίποτα. Σκέφτομαι τον πρώτο χρόνο ποσο όμορφα ήταν ολα, ποσο γλυκά μου φερόταν, κάθε βράδυ που κοιμόμασταν μαζί αγκαλιά, τα ταξίδια μας, ήμασταν αχώριστοι, και με πιάνουν τα κλάμματα, τι έπαθε εκείνος ο άνθρωπος που ήταν τότε; Ο ίδιος συνεχίζει την ζωή του όπως έκανε και από την μερα που χωρισαμε, εγώ όμως στάσιμη στα πάντα, ούτε στη δουλειά μου δεν λειτουργώ σωστά. Και πανε μήνες..