18.11.2013 | 01:27
Ο ήχος της καρδιάς που σπάει
4 χρόνια και 9 μήνες μαζί.Χέρι χέρι από μικρά παιδιά.Ζήσαμε όμορφες στιγμές,αλλά και άσχημες.Φτάσαμε στον Οκτώβρη και μου είπες να χωρίσουμε...γονάτισα.Είχαμε χωρίσει αρκετές φορές για μπούρδες,όμως τα βρίσκαμε αμέσως.Αυτή τη φορά ήξερα ότι θα πονέσω.Σ'αγαπούσα και σκέφτηκα ότι αφού το θες ας γίνει.Αν ήσουν πραγματικά δική μου θα γύρναγες,έτσι δεν είναι;Μου έστειλες 2 φορές για να δεις τι κάνω και για τα νέα μας.Το είδα σαν ενδιαφέρον και σου έστειλα και εγώ.Για ένα απόγευμα γέμισα από ελπίδες,που όλες γκρεμίστηκαν το ίδιο βράδυ.Δεν ήθελες να είμαστε ξανά μαζί και ας μου είπες ότι με λάτρευες.Με χαιρέτησες με ένα "σ'αγαπώ και θα σ'αγαπώ για πάντα".Οι μέρες κύλησαν αργά,αλλά και τόσο γρήγορα όταν κοίταζα στο παρελθόν.Τρόμαξα.Ερωτευμένος και πληγωμένος πίστεψα ότι θα ένιωθες το ίδιο και εσύ.Πίστεψα ότι και εσύ έμενες στη σιωπή από φόβο.Μάζεψα τα κουράγια μου και σε πήρα τηλέφωνο.Δεν το σήκωσες...σκέφτηκα ότι θα είχες μάθημα.Με πήρες τηλέφωνο 4 ώρες μετά.Η φωνή σου μου είχε λείψει όσο δεν φαντάζεσαι...σου ζήτησα να βγούμε μια από αυτές τις μέρες.Είχα βγάλει κάποια λεφτά και ήθελα να περάσουμε όμορφα,να σε δω,να σου κρατήσω λίγο το χέρι.Αρνήθηκες...με ένα ευχαριστώ αλλά όχι.Το κεφάλι μου πάγωσε.Αυθόρμητα ρώτησα αν υπάρχει άλλος.Απάντησες ναι και ότι είστε εκδρομή με αυτόν και με παρέα στην Κρήτη.Κόπηκαν τα πόδια μου.Ο διάλογος μετά πάγωσε.Σε ρώτησα αν μ'αγαπάς...μου είπες δεν νιώθεις τίποτα για μένα,ούτε καν μίσος.Η τελευταία μου λέξη πριν το κλείσουμε ήταν σ'αγαπώ χωρίς φυσικά να πάρω απάντηση.Η φωνή σίγησε.Το μυαλό έπαιξε σαν ταινία το πρώτο μας φιλί,τη πρώτη φορά που άγγιξα το χέρι σου στο σινεμά και ήταν σαν να με χτύπησε ρεύμα.Η καρδιά έσπασε,το σώμα αφέθηκε και τα μάτια καρφώθηκαν στο ταβάνι.Το "πάντα" για σένα ήταν 2 βδομάδες,το πάντα για μένα ισχύει ακόμα.Με έσπασες Ιωάννα μου..26/12/2008-17/10/2013