1.7.2014 | 10:44
ο καθενας σ' ακουμπαει μεχρι εκει που τον αφηνεις
αυτο πιστευω παντα.γι' αυτο δεν ριχνω ποτε ευθυνη σε οποιον μου κανει κατι.λεω πως εγω το επετρεψα,κατηγορω τον εαυτο μου και φροντιζω να ειμαι περισσοτερο αμυντικη.ετσι εγινε και με σενα.τοσο καιρο προσπαθεις να με πισωγυρισεις.1 χρονο και.το παιρνω αποφαση και επικοινωνω και αποφασιζεις να με βαλεις σε μια ατερμονη αναμονη.καλα εκανες.εγω φταιω που τσιμπησα.τουλαχιστον δεν θα αναρωτιεμαι τι θα γινοταν.το παιρνω σιγα-σιγα αποφαση και θα ξεχασω.μια απορια θα παραμεινει.πως γινεται να εισαι ετσι.τοσο λιγος,τοσο ανωριμος,τοσο αδυναμος.τελικα σε μπερδεψα για αλλον.δεν πειραζει.εξελικτικη διαδικασια θα σε πω.εμαθα.
