ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λίγο καιρό μιλούσα με τον κολλητό του αδελφού μου.Οχι πολλα πολλα, γενικά πράγματα . Το τηλέφωνο του μου το έδωσε ο ίδιος. Κατάλαβα που ήθελε να καταλήξει όλο αυτό , καθώς ο αδερφός δεν γνώριζε τίποτα από αυτά.Αλλα και εγώ δεν ανέφερα τίποτα στον αδελφό μου. Ο αδελφός μου το έμαθε και από τότε έχουμε ψυχρανθεί μεταξύ μας. Εγώ ακόμα και μετά από τόσο καιρό Νοιώθω ένοχη. Αλλά και εγώ η ίδια δεν καταλαβαίνω το λόγο. Μετάνοιωσα που άνοιξα συζήτηση με τον φιλο του και γίναμε έτσι. Δεν μου έχει εμπιστοσύνη και το βρίσκω λογικό. Ακόμα και σήμερα με κοιτάει με δυσπιστία, Νοιώθω ότι με απεχθάνεται. Τώρα οι φίλοι του αδελφού μου του λένε ότι μιλάω και με άλλους φίλους του , δηλαδή ότι το έχω κάνει συστημα. Ο αδελφός μου τους πιστεύει . Αυτό με τσακίζει. Πιστευει τους φίλους του και όχι εμενα. Τους λυπάμαι. Μετά από τόσο καιρό το σκεφτομαι , με τρώει συνέχεια. Η μητέρα μου υπερασπίζεται τον αδελφό μου και τους φίλους του( οι φίλοι του αδελφού μου επίσης λένε ότι μιλάω και με άλλους στους γονείς μου) . Έκανα βλακεία που του μίλησα , καθώς ηξερα τι θέλει εκείνος από μένα και εγώ αν ήθελα κάτι από εκείνον , θα το έλεγα στον αδελφό μου . Το πρόβλημα δεν είναι το τι λένε οι φίλοι του αδελφού μου για μένα αλλά ότι η εμπιστοσύνη χάθηκε.