Μην ακούς τις κακοήθειες του κόσμου και της κάθε συναδέλφισσας που μόνο συναδέλφισσα δεν τη λες. Επίλεξε κάποια δουλειά και κάποιο πόστο που θα σου ταιριάζει και θα είναι η ΔΕΠΥ σου προτέρημα! Δηλαδή, φαντάζομαι δεν θα σου ήταν οτι πιο εϋκολο μια αποκλειστικά καθιστική δουλειά γραφείου για ώρες. Και γραφείου να είναι, να κάνεις τα συχνά σου διαλειμματάκια για να εκτονώνεσαι ή να επιλέξεις μια καρέκλα που μπορείς να κουνιέσαι πχ. Κάνε κάποιες δοκιμές που ταιριάζουν σε εσένα προσωπικά.Να θυμάσαι πως όλοι έχουμε διαφορετικά ταλέντα, δυσκολίες, αδύναμα σημεία και γι' αυτο δεν μπορούμε να είμαστε καλοί σε όλες τις δουλειές. Κι εμένα με είχε διώξει το αφεντικό από παιδότοπο που πήγα να δουλέψω γιατί καθόμουν και μιλούσα με τα πιο απομονωμένα παιδιά και δεν κοπανιόμουν στα φουσκωτά παιχνίδια με τα πιο κοινωνικά παιδιά. Δεν ήμουν καλή γι' αυτη τη δουλειά και ούτε και μου άρεσε, αλλά εδώ και χρόνια δουλεϋω σαν εκπαιδευτικός στην ειδική αγωγή και σαν παράλληλη στήριξη και το αγαπώ σαν αντικείμενο!Βρες αυτό που σε ικανοποιεί και απόκτησε τέτοια αυτοπεποίθηση που να μη σε επηρεάζουν τα λόγια των τρίτων! Καλή τύχη! ;-)
28.8.2018 | 17:28
O κόσμος δεν καταλαβαίνει
Έχω δεπυ. Το κατάλαβα αργά. Αυτό έκανε και κάνει την καθημερινότητα μου πιο δύσκολη. Πήγαινα σε δουλειές και επειδή δεν είχα την απαραίτητη συγκέντρωση με διωχνανε. Τώρα προσλήφθηκα 2μηνος κάπου. Κάνω συνέχεια λάθη λόγω κυρίως αυτού του προβλήματος αλλά το προσπαθώ. Μια κοπέλα στην δουλειά με λέει "εσένα πρώτη μέρα στην δουλειά και πολύ σου είναι μετά θα σε διωχνουνε". Και αυτό με έριξε...ετσι θα είναι η ζωή μου; θα στεριωσω ποτέ σε καμία δουλειά;φοβαμαι,φοβαμαο πολύ και θέλω βοήθεια....
2
