ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αθήνα. Καλοκαίρι του 2011. Πλατεία Συντάγματος. Αγανακτησμένοι, πλατεία, αντίδραση, επανάσταση. Viva la revolution! Όλοι θα θυμόμαστε είτε λίγο, είτε πολύ το καλοκαίρι του 2011. Η περίοδος που οι έλληνες ‘ξύπνησαν’ και άρχισαν τον δικό τους αγώνα κατά του συστήματος της χώρας και είτε έβγαιναν μαζικά στους δρόμους με τέρμα τη βουλή όπου φώναζαν και μούτζωναν, είτε στα πλάισια της πλατείας. Real democracy ήταν το concept της πλατείας, άμεση δημοκρατία.Έτσι και εγώ, ξαφνικά βρέθηκα μαζί με τους αγανακτησμένους μπροστά από τη βουλή και λίγο αργότερα κάτω και μέσα στην πλατεία Συντάγματος μέσα στα δρώμενα του real democracy. Δε μου έλεγε κάτι το να στέκομαι ανάμεσα σε κόσμο, να φωνάζω και να μουτζώνω ένα κτίριο, έτσι λοιπόν αποφάσισα να μπώ ενεργά στην όλη αυτή κατάσταση και γράφτηκα σε μια από τις ομάδες στήριξης της πλατείας Συντάγματος και κάπως έτσι κατέληξα στην ομάδα σίτισης. Ήταν η ομάδα που τροφοδοτούσε τους ανθρώπους, απλούς περαστικούς ή μέλη άλλων ομάδων, με νερό και τροφή. Μπορώ να πω ότι σαν εμπειρία θα το θυμάμαι για μια ζωή, την όλη κατάσταση, τους ανθρώπους που γνώρισα και συναναστράφηκα και γενικά όλα αυτά τα γεγονότα του καλοκαιριού εκείνου. Το καλό με όλες αυτές τις καταστάσεις είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ορισμένα πράγματα που ενώ είναι απλά, εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν τα ‘πιάνουν’, είτε λόγω της μεγάλης φόρτισης της στιγμής, είτε γιατί είναι αλκοολικοί ή τοξικομανείς ή πολύ απλά και απρόσεκτοι. Αυτό μάλλον με είχε ευνοήσει εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.Στην ομάδα σίτισης, λοιπόν, υπήρχαν στον χώρο μας διάφορες σκηνές μια με τροφές, μια με μαγειρικά σκεύη, άλλη με πρώτες ύλες, μια βρύση για ξέπλημα σκευών, ένα τραπέζι για την προετοιμασία των φαγητών, ένα τραπέζι για εμάς σα χώρος ανάπαυλας και ο μπροστινός πάγκος όπου προσφέραμε φαγητό και νερό στους περαστικούς, στους αγωνιστές του Συντάγματος και σε διάφορα μέλη των υπόλοιπων ομάδων. Εγώ συνήθως προτιμούσα το πόστο της εξυπηρέτησης μπροστά στον πάγκο και μπορώ να πω πως έκανα τη δουλειά μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κάποιες φορές το βράδυ, λόγω του ότι σερβίραμε το βραδυνό φαγητό μετά τα μεσάνυχτα είχαμε στο τραπέζι μερικά πιάτα με σνάκς και γενικά ξηρά τροφή μέχρι να έρθει η ώρα της βραδυνής σίτισης. Εκείνο το βράδυ είχα πάει αργοπορημένος, άφησα σε μια εκ των σκηνών τα πράγματά μου και πήγα στον πάγκο εξυπηρέτησης του κοινού για να ξεκουράσω τα άλλα τρία παιδιά που βρίσκονταν στο συγκεκριμένο πόστο. Πάντα με χαμόγελο και ευγένια, προσέφερα ποτήρια με νερό και ξηρά τροφή σε πεινασμένα μέλη άλλων ομάδων, τοξικομανείς και απλούς περαστικούς που βρίσκονταν στον χώρο της πλατείας. Σε κάποια φάση η ξηρά τροφή τελείωσε από τα μπώλ και πήγα στη σκηνή ανεφοδιασμού τροφίμων και γέμισα τα μπώλ με ξηρά τροφή και τα ξαναπήγα στον πάγκο συνεχίζοντας να εξυπηρετώ τον κόσμο. Κάποια στιγμή μετά από περίπου μια ώρα ήρθε μια κυρία από τα βασικά μέλη της ομάδας σίτισης για να μου φέρει στον πάγκο ένα καλάθι με ψωμιά. Κοντοστάθηκε στον πάγκο και κοίταξε επίμονα τα μπώλ με τα σνακς, στη συνέχεια με κοίταξε, ύστερα τα ξανακοίταξε και με ξανακοίταξε αμίλητη και μετά από σιωπή λίγων λεπτών μου φώναξε με ανάμικτα συναισθήματα τρέλας, γέλιου και αναστάτωσης : ‘είσαι τρελός??? Τι είναι αυτά? Αυτά σερβίρεις τους ανθρώπους? Πόσοι φάγανε από αυτό? ‘Σάστισα με τον τρόπο που μου το είπε και αναρωτήθηκα..γιατί μπορεί να μου το είπε. Στη συνέχεια και αφού με έκραξε και μου εξήγησε, κατάλαβα… Λόγω του ότι υπήρχαν πολλά αδέσποτα σκυλιά στην πλατεία, είχαμε στη σκηνή και ξηρά τροφή… για σκύλους! Εγώ το είχα δει στη σακούλα και νόμισα ότι ήταν ξηροί καρποί κάσιους με αποτέλεσμα να τα¨ί¨σω πάνω από εκατό ανθρώπους ξηρά τροφή…για σκύλους. Το καλό είναι ότι δεν ακούστηκε κάποιο περίεργο περιστατικό για τροφική δηλητηρίαση, ούτε αναφέρθηκε κάτι συγκεκριμένο στην ομάδα των ιατρών, οπότε ούτε γάτα, ούτε ζημιά!