ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η περιουσία μου, οι 2 γιοί μου. Είμαι πλούσια αλλά δεν έχω χρήματα.Πριν 3 χρόνια μάζεψα τα πράγματά μου, όση δύναμη είχα, που αποδείχθηκε μεγαλύτερη απ’ όσο πίστευα νοίκιασα ένα σπίτι προς 400€ και με μια αμφίβολη δουλειά (με μηνιαία σύμβαση) που με τα δώρα και τις άδειες έπαιρνα 950€ το μήνα, πήρα τους γιους μου, μεγάλα παιδιά και είπα θα τα καταφέρουμε μόνοι μας και φύγαμε απ’ την οικογενειακή εστία. Θέλω να πω αφήσαμε τον πατέρα αστήριχτο από μας, να προσπαθεί να το παίξει μόνος του μεγάλος επιχειρηματίας τη στιγμή που η οικογένειά του πεινούσε ή δεν είχε ηλεκτρικό ή απειλούνταν με έξωση, να κοροϊδεύει, να οικειοποιείται τεράστια ποσά από ανίδεους και καλοπροαίρετους ανθρώπους, τάζοντάς τους κέρδη, κέρδη, κέρδη να τα σκορπά, στη μεγάλη ζωή, ποτά, μπουζούκια, ξενύχτια τη στιγμή που η οικογένεια προσπαθούσε να επιβιώσει με τα 950 ευρώ μου. Και τα τσιγάρα του από μένα παρακαλώ.Δεν άντεξα. Τόλμησα. Και ίσως και να προοδεύουμε.Τα παιδιά γυρίζανε όλη την Αθήνα, προσπαθώντας να κάνουν συμβόλαια για μια εταιρία κινητής τηλεφωνίας, για ένα πενιχρό εισόδημα που ίσα ίσα έφτανε για το χαρτζιλίκι τους. Είπαμε να πάει ο μικρός φαντάρος, το έκανε, τέλειωσε και κατόπιν ο μεγάλος.Ο μικρός μπήκε σε μια Δημόσια σχολή για να μάθει μια τέχνη που από μικρός είχε κλίση. Τα πάει καλά. Και δεν είναι που κατάφερε να μπει στη σχολή, είναι που βλέπω πως του αρέσει. Ηρεμώ κι ας είναι δύσκολα. Διαγράφεται ένας δρόμος.Ο μεγάλος είναι τώρα φαντάρος. Σκεφτόμαστε το μετά. Τι;;;Διέκοψε τη σχολή του στο Πολυτεχνείο στα Χανιά, λόγω έλλειψης χρημάτων, στο δεύτερο έτος.Ναι, ονειρεύεται να την συνεχίσει, τι άλλο να κάνει; Να χτίσει μια βάση για το μέλλον. Αλλά τα 350€ του ταμείου ανεργίας μου, δεν αρκούν ούτε για τα εξαμηνιαία δίδακτρα του μικρού, συν το ενοίκιο, το φαγητό, το ρεύμα. Με βοηθάει ο πατέρας μου για να επιβιώνουμε. Ντροπή! Εγώ θα έπρεπε να τον συνδράμω και δεν μπορώ.Και σκέφτομαι πως το παιδί, ένας άριστος μαθητής, ένα ηθικό παιδί μ’ ένα μυαλό διαμάντι, θα απολυθεί τον Αύγουστο και θα κάνει ΤΙ;;; Θα βρει κανένα μεροκάματο πού;Και η ζωή του; Το μέλλον του; Η ασφάλειά του;Εμπειρία από συνδέσεις τηλεφωνικές πόρτα πόρτα;;Εμπειρία από delivery;; (που ούτε ποδήλατο δεν έχει να το κάνει κι αυτό)Ο πατέρας είναι εξαφανισμένος, χρωστάει σε όποιον αναπνέει (λεφτά που ουδέποτε είδαμε)Σχέδια. Να μείνει στη φοιτητική εστία, αλλά και πάλι υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν μηδενικό εισόδημα και τότε τον πετάνε έξω, ή δεν τον παίρνουν καθόλου.Κι ίσως βρω μια δουλειά κι ίσως καταφέρω να μου περισσεύουν έστω 200€ να του στέλνω για να ζει και να πληρώνω και το ενοίκιό μου εδώ στην Αθήνα που είναι 300€ πια.Ίσως να τα καταφέρω, ίσως και όχιΚι αν όχι, χάνεται κι αυτός, τον τρώει αυτή η κοινωνία που χαδεύει μόνο όσους έχουν χρήματα κι ακίνητα.Πρέπει να βρω μια δουλειά, πρέπει να βοηθήσω το γιο μου.Είμαι πλούσια, αλλά δεν έχω χρήματα ούτε και να ζήσω εγώ κι αυτός ίσως να χάσει και το τρένο της ζωής.