ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στοιχείο πρώτο: Το 2005 είναι η χρονιά που είναι στη μόδα για άντρες και γυναίκες οι μυτερές καουμπόικες μπότες.Στοιχείο δεύτερο: Μου άρεσαν ανέκαθεν οι μυτερές καουμπόικες μπότες.Στοιχείο τρίτο: Φοράω μυτερές καουμπόικες μπότες(το 2005, μόνο).Στοιχείο τέταρτο: Παράλληλα με το μεταπτυχιακό που κάνω, για να μπορώ να ανταπεξέλθω οικονομικά εργάζομαι σε μια εταιρία με έπιπλα κατοικίας και στρώματα και εργάζομαι για λογαριασμό της εταιρίας αυτής (ονόματα δε θα πούμε) σαν πωλητής – σύμβουλος διακόσμησης.Στοιχείο πέμπτο: Η εταιρία αυτή έχει αρκετά καταστήματα καθώς επίσης και ένα corner σε μεγάλο εμπορικό κέντρο με είδη σπιτιού, στο οποίο εργάζομαι κάθε Σάββατο .Είναι Σάββατο, λοιπόν και το εμπορικό αυτό κέντρο είναι κατάμεστο από ανθρώπους που ενδιαφέροντε για την κατοικία τους ή για κάποιο δωράκι ή μια λίστα γάμου ή απλά για να ξοδέψουν λίγο χρόνο από ένα πρωινό του Σαββάτου. Μπορώ να πω ότι ήταν ένα από τα καλύτερα Σάββατα, θυμάμαι μάλιστα ότι εκείνο το Σάββατο είχα κάνει και πολλές πωλήσεις δίνοντας λύσεις στους πελάτες για τους χώρους τους μεν, ικανοποίηση και πολλά bonus στον εαυτό μου δε.Η «γωνία» που στεγαζόταν η εταιρία που δούλευα είχε απ’ όλα. Πιο συγκεκριμένα, είχε μερικούς καναπέδες, πολλά πουφ, δείγματα στρωμάτων, ένα μικρό γραφείο, δύο με τρείς ντουλάπες και δυο πολύ όμορφα διπλά κρεββάτια Ιαπωνικού τύπου (ξύλινα και χαμηλά). Κάθε φορά που ερχόταν ένας ή και περισσότεροι πελάτες προσπαθούσα να είμαι γλυκός, ευγενικός, χαρούμενος, πρόθυμος και γενικά είχα όλες τις αρετές ενός καλού και δυναμικού πωλητή. Το μόνο μου πρόβλημα ήταν ότι από τον ενθουσιασμό μου και την ενέργεια που είχα μέσα μου, μιλούσα γρήγορα και έκανα πολλά σαρδάμ, κοινώς: μπέρδευα τα λόγια μου από κεκτημένη ταχύτητα, αλλά μικρό το κακό. Κατά το απόγευμα, λοιπόν και αφού έχω κάνει μερικές επιτυχείς πωλήσεις, έρχεται ένα ζευγάρι δικηγόρων (το θυμάμαι σαν τώρα) και έψαχναν για διπλό κρεβάτι. Με μεγάλη μου χαρά ξεκίνησα να τους εξυπηρετώ δείχνοντάς τους το πρώτο μας διαθέσιμο κρεβάτι και ξεκίνησα να τους λέω: «αυτό είναι το πρώτο κρεβάτι που θα δείτε, λέγεται Βedrock αποτελείται από ‘τόσες’ σανίδες, το στρώμα του είναι ‘έτσι’, αλλά μπορεί να είναι και ‘έτσι’ και ‘αλλιώς’….» και γενικά με έπιασε ο παροξυσμός γνώσεων πάνω στο αντικείμενο και άρχισα να τους εξηγώ τις ιδιότητές του και τα χαρακτηριστικά του, τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα και γενικά όλα όσα θα έπρεπε να ξέρουν για το συγκεκριμένο αντικείμενο. Λόγω του ότι με ρωτούσανε για τις τιμές του κάθε μεγέθους, έπρεπε να έχω τον κατάλογο της εταιρίας στα χέρια μου για να μελετάω τις τιμές για την κάθε διάσταση και με το κατάλληλο στρώμα γι’ αυτήν. Αφού τελείωσε η επεξήγηση του συγκεκριμένου κρεβατιού ήρθε η ώρα για να τους πάω στο επόμενο κρεβάτι. Προχωράω, κρατώντας τον κατάλογο ανοικτό με τα δυο μου χέρια και οι πελάτες με ακολουθάνε ενώ εγώ τους κάνω πρόλογο για το δεύτερο κρεβάτι που θα τους δείξω και την ώρα που φτάνω στο κρεβάτι, με τους πελάτες πίσω μου, σκοντάφτω με τις μυτερές καουμπόικες μπότες μου στο χαμηλό κομοδίνο του κρεβατιού. Πάω να πέσω στο κρεβάτι μπρούμητα και κρατώντας τον κατάλογο ανοιχτό με τα δυο μου χέρια και ο πελάτης για να μην πέσω με αρπάζει από το μπράτσο μου και εγώ αντί να κρατήσω αντίσταση για να αποφύγω την πτώση, αφήνομαι σε αυτήν και παρασύρω και τον πελάτη και πέφτουμε στο κρεβάτι και οι δύο μαζί! Αποτέλεσμα όλου αυτού: ένα διπλό κρεβάτι Ιαπωνικού τύπου όπου επάνω σε αυτό βρισκόμαστε εγώ μπρούμητα με έναν κατάλογο στη μούρη και έναν πελάτη πεσμένο μπρούμητα επάνω μου…Αφού σηκωθήκαμε, η συνέχεια ήταν η αναμενόμενη: η γυναίκα σε κατάσταση σοκ, ο άντρας σε πλήρη αμηχανία και εγώ σε κρίση νευρικού γέλιου.