28.7.2012 | 15:36
Ο παλιάτσος και η Άνιμα
Θέλω να μιλήσω για μια μερίδα χαρακτήρων, που δεν οδηγούνται σε επιλογή ακατάλληλου συντρόφου από ναρκωτικό ενθουσιασμό, από τη βιασύνη του επιτακτικού πόθου, από νεανική αστοχία. Υπάρχουν περιπτώσεις πολλές, που κάποιοι προτιμούν να δεθούν με ακατάλληλο ταίρι. Συνειδητά και περισσότερο μισοσυνειδητά, ρέπουν να διαλέξουν ένα πρόσωπο ακίνδυνο για την ψυχή τους. Πρόσωπο ασφαλές για την ισορροπία τους, για τις αντοχές τους. Επιδιώκουν να συγκρατήσουν τα συναισθήματά τους σε όριο ελεγχόμενο, σε βαθμό ζέσης υποφερτό. Δεν αντέχουν τον μεγάλο πόνο, την αιμόφυρτη ρωγμή, την απώλεια του αυτοελέγχου, το άγχος της αβεβαιότητας, το να κρατάει άλλος στα χέρια του τη ζωή και το θάνατό σου, το άλμα στο κενό και στο καινό. Όλα εκείνα δηλαδή που υπόσχεται και απειλεί η μεγάλη αγάπη